Γυναίκες θύματα κακοποίησης

Κάτω από το μανδύα της πολιτισμένης κοινωνίας των Χανιών, κρύβεται καλά το φαινόμενο της κακοποίησης σε βάρος γυναικών. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό σύμφωνα με την Περιφερειακή Επιτροπή Κρήτης της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και χτυπά αδιακρίτως τις πόρτες ντόπιων οικογενειών. Η βία κατά των γυναικών, με όποια μορφή κι αν εκδηλώνεται, αποτελεί για το νομό μας μια ακόμη πληγή που συχνά ξεφεύγει από τα όρια της «ιδιωτικής υπόθεσης» και δημιουργεί αρνητικά πρότυπα στην ευρύτερη κοινωνία.

Με Λερναία Ύδρα την παρομοιάζει η εκπρόσωπος της Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας κ. Αμαλία Μπασιά η οποία υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος και της Νομαρχιακής Επιτροπής. Μιλώντας στη ΧτΚ περιγράφει τις ανησυχητικές διαστάσεις του προβλήματος. Επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία δεν υπάρχουν, λόγω κυρίως της διατήρησης της ανωνυμίας των κακοποιημένων γυναικών και των πολλών υπηρεσιών που εμπλέκονται . Όμως, όπως λέει η κ. Μπασιά «φαινόμενα κακοποίησης παρατηρούνται όχι μόνο στους κόλπους των οικονομικών μεταναστών αλλά και στο ντόπιο πληθυσμό και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό».

Από τις καταγγελίες που φτάνουν στην Περιφερειακή Επιτροπή Κρήτης της Γενικής Γραμματείας Ισότητας αλλά και στις άλλες αρμόδιες υπηρεσίες (Πρόνοια, Αστυνομία), προκύπτει, ότι οι γυναίκες που υφίστανται σωματική βία, που είναι και η χειρότερη μορφή της, είναι συνήθως χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Επίσης, όπως υπογραμμίζει η κ. Μπασιά «γυναίκες που δεν εργάζονται πέφτουν συχνά θύματα κακοποίησης». Ωστόσο, δύσκολα μπορεί κανείς να σκιαγραφήσει το προφίλ της κακοποιημένης γυναίκας, αφού δεν έχει ηλικία, ούτε κοινωνική τάξη. «Συμβαίνουν τα πάντα και παντού».

Η κ. Μπασιά, μετά από μια μακρά πορεία στον αγώνα κατά της ενδοοικογενειακής βίας, έχει πολλά να θυμηθεί και άλλα τόσα να παρατηρήσει: «Πριν από περίπου δύο χρόνια, μια γυναίκα σε ένα κοντινό χωρίο των Χανίων κόντεψε να πεθάνει. Ο άντρας της την είχε κλειδώσει σε ένα αγροτικό σπιτάκι σε ένα χωράφι. Μάλιστα της είχε πάρει και τα παιδιά …Ενημέρωσα την Πρόνοια ως όφειλα, υπάλληλοι της με τη σειρά τους έπραξαν τα δέοντα, ενημέρωσαν τον εισαγγελέα και γλίτωσε η γυναίκα».

Φυσικά, ήταν ένα από τα λίγα περιστατικά που καταγράφηκε, αφού τα περισσότερα δε φτάνουν ποτέ στους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Η κ. Αμαλία Μπασιά θυμάται έντονα και την περίπτωση μιας γυναίκας, μητέρας τριών παιδιών, που βίωνε με τον πιο σκληρό τρόπο τη βία από το σύντροφο – δυνάστη. «Ο σύζυγος ήταν αλκοολικός. Έπινε και τη χτύπαγε. Δεν την άφηνε να χωρίσουν. Κάποια φορά σκηνοθέτησε μια εφιαλτική σκηνή, προκειμένου αυτός να κερδίσει την επιμέλεια των παιδιών. Την έβαλε να γυμνωθεί με κάποιον και με τη απειλή όπλου τη βιντεοσκόπησε για να έχει πειστήριο στα δικαστήρια. Τελικά δικάστηκε ο ίδιος. Χώρισαν και τώρα η γυναίκα έχει τη δουλειά της και είναι καλά».

Το πιο πρόσφατο περιστατικό με το οποίο ασχολήθηκε προσωπικά η κ. Μπασιά, είχε ως πρωταγωνίστρια μια 22χρονη κοπέλα. Εργαζόταν σε μπαρ. Κάποια στιγμή έμεινε έγκυος. Κράτησε το παιδί, το γέννησε ανύπαντρη και βρέθηκε ξαφνικά αβοήθητη. Ως εκπρόσωπος της Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας Κρήτης η κ. Αμαλία Μπασιά μερίμνησε για τη φροντίδα της ίδιας και του βρέφους. «Αρχικά φιλοξενήθηκε στο Ορφανοτροφείο του Αγίου Νεκταρίου με το μωρό της κι έπειτα βρήκαμε τους συγγενείς της σε κάποια περιοχή της Ελλάδος και τη στείλαμε στον τόπο της. Για ένα διάστημα έμεινε στο Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων. Προσπάθησα να τη δικτυώσω με το «Μητέρα», όμως ήταν αρνητική. Τελικά έμεινε με τους γονείς της» ανέφερε η κ. Μπασιά .

ΠΗΓΗ ΒΙΑΣ ΤΟ ΤΡΑΦΙΚΙΓΚ

Τα παιχνίδια που επιφυλάσσει, όχι η τύχη, αλλά η έλλειψη προστασίας του γυναικείου πληθυσμού, είναι πολλά. Μεταξύ αυτών και η εξώθηση στην πορνεία. Εκατοντάδες γυναίκες που φτάνουν στην Κρήτη από κάθε γωνιά του πλανήτη, στην πλειονότητά τους από κράτη του πρώην ανατολικού μπλοκ, "βυθίζονται" σε κυκλώματα μαστροπείας. Για τη γυναίκα "εμπόρευμα" είναι συνήθως ένας δρόμος δίχως επιστροφή. Σε τοπικό επίπεδο, το τράφικιγκ παίρνει χρόνο με το χρόνο ανησυχητικές διαστάσεις. Αποτελεί δε μια πηγή, αν όχι μια μορφή βίας.

Όπως υπογραμμίζει η εκπρόσωπος της Περιφερειακής Επιτροπής Ισότητας Κρήτης κ. Αμαλία Μπασιά «επειδή οι γυναίκες αυτές δεν μπορούν ή δεν ξέρουν να κάνουν κάτι άλλο, υφίστανται την εμπορία. Γι ‘ αυτό και υποστηρίζω ότι το γυναικείο ζήτημα κάθε χρόνο θα πρέπει να τίθεται σε νέες βάσεις».

ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Τα τελευταία χρόνια στο Ηράκλειο, όπως και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, λειτουργεί ξενώνας για κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά. Στα Χανιά, αν και υπάρχει ανάγκη, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Ίσως επειδή η ίδια η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί μια τέτοια δομή και εξακολουθεί να βλέπει το θέμα της γυναικείας κακοποίησης με προκατάληψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κ. Αμαλία Μπασιά θεωρεί ότι «τα Χανιά, επειδή είναι ένας τόπος με περήφανους ανθρώπους, έχουν ανάγκη από ένα χώρο ολιγοήμερης παραμονής. Ας μην τον ονομάσουμε ξενώνα, λόγω της νοοτροπίας μας. Μπορεί να ονομαστεί στέγη ολιγοήμερης παραμονής γυναίκας, παιδιού και οικογένειας, ώστε να μην έχει τη στάμπα ότι είναι για κακοποιημένες και να φοβάται η κάθε μια τον περίγυρο».

Πέρα από ταμπού και προκαταλήψεις, υπάρχουν άλλες δομές και υπηρεσίες στις οποίες μπορούν να απευθύνονται γυναίκες που υφίστανται οικογενειακή βία. Για περιπτώσεις βαριάς σωματικής κακοποίησης οι καταγγελίες θα πρέπει να γίνονται απευθείας στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα. Με ιδιαίτερη προσοχή χειρίζονται τέτοιου είδους θέματα η Υπηρεσία Πρόνοιας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, η Νομαρχιακή Επιτροπή Ισότητας, τα Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας στις οδούς Κροκιδά και Αν. Μάντακα αντίστοιχα καθώς επίσης και ο Ερυθρός Σταυρός. Νομική βοήθεια σε κακοποιημένες γυναίκες μπορεί να παρέχει ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων.

ΛΥΣΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

Το θλιβερό είναι, πως ελάχιστες από τις γυναίκες που υφίστανται βία, τολμούν να λύσουν τη σιωπή τους . Η Γενική Γραμματεία Ισότητας διαμηνύει ότι « χρέος όλων μας είναι να σπάσουμε τη σιωπή. Να πάψουμε να ανεχόμαστε την άσκηση βίας στις γυναίκες, όπου και αν συμβαίνει. Η ανοχή είναι συνενοχή. Οφείλουμε να δείξουμε αλληλεγγύη και συμπαράσταση στις κακοποιημένες γυναίκες».

Θετικό είναι το γεγονός ότι έχει ήδη αρχίσει συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο για την ψήφιση νόμου σχετικού με την ενδοοικογενειακή βία. Η κ. Αμαλία Μπασιά χαρακτηρίζει επιτακτική την ανάγκη αλλαγής της ισχύουσας νομοθεσίας. «Πρέπει καθιερωθεί ο θεσμός του οικογενειακού δικαστηρίου» επισημαίνει στη ΧτΚ σημειώνοντας πως « έτσι θα έχει το δικαίωμα ο εισαγγελέας να στέλνει εξειδικευμένο άτομο για να ελέγχει το περιβάλλον στο οποίο ζει η καταγγέλλουσα και τα παιδιά της. Επίσης θα πρέπει η δίκη να είναι κεκλεισμένων των θυρών και όχι να δικάζεται ξανά η γυναίκα μέσα στα δικαστήρια».

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Κάθε χρόνο μία στις πέντε γυναίκες παγκοσμίως πέφτει θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες μία γυναίκα κακοποιείται σωματικά κάθε εννέα δευτερόλεπτα, 700.000 πέφτουν ετησίως θύματα βιασμού και 4.000 δολοφονούνται από το σύντροφό τους. Κάθε τρεις ημέρες μία γυναίκα δολοφονείται στη Βρετανία. Κάθε δέκα ημέρες μία γυναίκα κακοποιείται μέχρι θανάτου στη Σουηδία. Στην Ινδία άνω του 40% των παντρεμένων γυναικών ξυλοκοπείται και κακοποιείται σεξουαλικά, ενώ 5.000 γυναίκες πεθαίνουν ετησίως στο "βωμό" των προκαταλήψεων, των διακρίσεων και της λογικής του παραλόγου.

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Η βία κατά των γυναικών όμως δεν είναι μόνο σωματική. Η προσβολή, η ύβρης, η σεξουαλική παρενόχληση, κάθε πράξη που στοχεύει στην "επιβολή ελέγχου" και η οποία καταρρακώνει την ψυχική υγεία μίας γυναίκας, συνιστά βία. "Όταν ο σύντροφος σου σε ελέγχει ή κατακρίνει τις σχέσεις σου με άλλους ανθρώπους. Όταν σε απομονώνει κοινωνικά από φίλους και συγγενείς. Όταν σου στερεί την ελευθερία επιδιώκοντας να ελέγχει τις κινήσεις σου. Όταν σε υποτιμά συστηματικά, σε ταπεινώνει, σου τσακίζει την αξιοπρέπεια, σε απειλεί με σωματική βία, σε εκβιάζει, σε εξευτελίζει. Όταν απειλεί ότι θα σου πάρει τα παιδιά. Όταν σε διαβεβαιώνει πως δεν μπορείς να τα βγάλεις πέρα μόνη σου, πως είσαι ανίκανη". Αυτό είναι βία "φωνάζει" η Γενική Γραμματεία Ισότητας.
Η βία, όμως, είναι και οικονομική φύσης. "Όταν απαιτεί τον απόλυτο έλεγχο των εσόδων και των εξόδων σου. Όταν ο σύντροφός σου σε αναγκάζει να του ζητάς χρήματα (είτε εργάζεσαι είτε όχι) για τις προσωπικές σου ανάγκες ή και τις οικογενειακές. Όταν θέλει να εγκρίνει ο ίδιος τα έξοδά σου. Όταν σου αφαιρεί το δικαίωμα να διαχειρίζεσαι μόνη σου το μισθό που σου αναλογεί από τα έσοδα του σπιτιού. Όταν προσπαθεί να σε έχει οικονομικά εξαρτημένη". Η ψυχολογική ή η οικονομική βία δεν καταλήγουν πάντα και σε σωματική. Ωστόσο, μια σωματικά κακοποιημένη γυναίκα έχει σίγουρα κακοποιηθεί ψυχολογικά.

Εικονική πραγματικότητα

Εντύπωση μου προκάλεσε ο τόσο επιφανειακός τρόπος που η Δημοτική Αρχή πέρασε τον προϋπολογισμό του 2006. Με μια σειρά επικοινωνιακών τρικ έμεινε η αίσθηση ότι ο προϋπολογισμός εμφανίζει αύξηση 30%, ενώ η πραγματικότητα μας προσγειώνει στα επίπεδα του 15%, ίσως και λίγο χαμηλότερα. Από την άλλη, ο προϋπολογισμός είναι εμφανές ότι είναι γραμμένος στο πόδι, όπως επίσης ότι ο Δήμος ή δεν πληρώνει ή ξεχνάει να το περνάει στον προϋπολογισμό του.
Αν ισχύει το πρώτο, τότε ας μας πούνε πως έχουν μόνο 19.168,25 ευρώ πλεόνασμα, ενώ αν ισχύει το δεύτερο ας μας ενημερώσουν πότε σκοπεύουν να περάσουν τις πληρωμές στον προϋπολογισμό τους. Μάλλον όμως ισχύει κάτι τρίτο, περισσότερο θλιβερό. Το μεγαλύτερο ποσοστό των έργων που είχαν προγραμματιστεί για το έτος 2005 απλά δεν υλοποιήθηκαν οπότε δεν χρειάσθηκε να γίνει καμία εκταμίευση και ούτε βρέθηκαν στην δυσάρεστη θέση να πιέζουν για χρήματα – έσοδα την κυβέρνηση.

Απλή αριθμητική
Ο προϋπολογισμός του 2005 στις 31 Οκτωβρίου ήταν 42.884.130,96 ευρώ. Με απλή αριθμητική ποιος μπορεί να μου αποδείξει ότι η αύξηση ως το ποσό των 49.250.000 ευρώ που είναι ο προϋπολογισμός του 2006, είναι μεγαλύτερη του 15%. Αν κάποιος το καταφέρει απλά πάει για το πρώτο βραβείο σε οποιονδήποτε διαγωνισμό μαθηματικών. Διότι εγώ δεν βλέπω αύξηση πάνω του 15%. Προς τι τότε το πανηγύρι για την υποτιθέμενη αύξηση του 30%, που έστησαν ο Δήμαρχος και οι Αντιδήμαρχοι με πρώτο τον κ. Αρχοντάκη;

Αναλυτικότερα
Αλλά ας δούμε αναλυτικότερα τι εκπλήξεις μας επιφυλάσσει ο προϋπολογισμός του Δήμου Χανίων – ο οποίος ακόμα δεν έχει εγκριθεί από την Περιφερειακή Διεύθυνση.
Η κακή μέρα από το πρωί φαίνεται και όταν παίρνουμε στα χέρια μας το έντυπο με τα έσοδα βλέπουμε ότι είναι μόλις 17 σελίδες. Το δε αντίστοιχο των εξόδων… τριπλάσιο. 51 ολόκληρες σελίδες με έξοδα.

Μελέτες, μελέτες και πάλι μελέτες
Από μισθούς και τόκους ως … μυοκτόνα και μελέτες. Πολλές μελέτες. Μελέτες αξίας 2.791.955 ευρώ. Το 5,66% του ετήσιου προϋπολογισμού του Δήμου για το 2006, πηγαίνει σε μελέτες που τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε ένα συρτάρι. Αν συγκρίνουμε αυτό το ποσό με το ποσό των δαπανών για έργα κοινής χρήσης που προετοιμάζει ο Δήμος για το 2006 το οποίο είναι 6.964.504 ευρώ θα δούμε με απλή αριθμητική ότι οι μελέτες είναι το 1/3 της αξίας των έργων του Δήμου. Παράδειγμα: Η μελέτη αποτύπωσης και ανακαίνισης της Δημοτικής αγοράς έχει προϋπολογιστεί στα 300.000 ευρώ, όσο ακριβώς τα έργα για τις αναπλάσεις και βελτιώσεις των δρόμων στις περιοχές Αμπεριά, Χαλέπα και Νέα Χώρα, μαζί. Τρία έργα ίσον μια μελέτη. Άσε που την μελέτη δεν σε υποχρεώνει κανείς να την υλοποιήσεις… ενώ τα έργα…

Αυξήσεις
Το πρώτο πράγμα που βλέπει ο αναγνώστης στο έντυπο του προϋπολογισμού είναι αυξήσεις. Αλλά όχι οποιεσδήποτε αυξήσεις, αλλά η αύξηση κατά 13% των αποδοχών των ειδικών συνεργατών, κατά 14% στις αποδοχές του ειδικού γραμματέα και κατά 15% στις αμοιβές των Νομικών συμβούλων. Για τους υπόλοιπους, λυπόμαστε αλλά δεν είχαμε άλλα χρήματα. Π.χ. Αμοιβές προσωπικού Κέντρου Εξυπηρέτησης Πολιτών για το 2006, 120.000 ευρώ, ακριβώς όσα και το 2005.
Μάλλον οι αυξήσεις πήγαν σε μεγαλύτερης σημασίας θέματα της Δημοτικής Αρχής. Στα έξοδα παραστάσεως του Δημάρχου, των Αντιδημάρχων και λοιπών: 310.000 ευρώ από 250.000 ευρώ το 2005. Αύξηση 25%.

Επικοινωνούμε... καλύτερα και ακριβότερα
Για το 2006 ο δήμος Χανίων έχει προϋπολογίσει το κόστος της τηλεφωνικής του επικοινωνίας (σταθερής και κινητής) στις 85.000 ευρώ, ποσό λογικότατο, ενώ η «φθηνή» αλλά και σαφώς οικονομικότερη επικοινωνία μέσω Internet θα του κοστίσει το υπέρογκο από κάθε άποψη ποσό των 25.000 ευρώ.

ΑΚΡΙΒΟΙ στα πίτουρα, ΦΤΗΝΟΙ στο αλεύρι
Σε ένα τουριστικό Δήμο ο προϋπολογισμός συμμετοχής σε εκθέσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό φτάνει στο υπέρογκο ποσό των 10.000 ευρώ, ενώ το ποσό που περιλαμβάνεται στο προϋπολογισμό για την προβολή των δραστηριοτήτων του δήμου για εσωτερική κατανάλωση και ευλογία της γνωστής γενειάδας είναι το διπλάσιο.
Βέβαια κατά το έτος 2005 δώσαμε και 994,78 ευρώ για αναμνηστικά δώρα και έξοδα φιλοξενίας φυσικών προσώπων και αντιπροσωπειών… μάλλον του ενός μέλους αν κρίνω από το ποσό που μας κόστισε.

Η καθαριότητα …. Δεν είναι μισή (δημοτική) αρχοντιά
Πως αλλιώς να εξηγήσουμε το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός του Δήμου Χανίων σε είδη καθαριότητας και ευπρεπισμού ήταν για το 2005 μόλις 113,57 ευρώ. Μήπως κάποιος ξεχνάει να παίρνει τιμολόγια;

Η υπομονή … επιβραβεύεται
Ο Δήμος Χανίων είχε προγραμματίσει την αγορά ενός πυροσβεστικού οχήματος για το 2005 αξίας 100.000 ευρώ. Δεν προχώρησε στην αγορά και ήταν τυχερός αφού η τιμή του συγκεκριμένου οχήματος έπεσε στο μισό. Έτσι η αντίστοιχη δαπάνη για το 2006 έχει προϋπολογιστεί στα 50.000 ευρώ.
Καλό θα ήταν να περιμένουν ένα έτος πριν προχωρήσουν στην αγορά του απορριμματοφόρου που έχει προϋπολογιστεί για το 2006 στα 150.000 ευρώ διότι το 2007 η τιμή του θα είναι μάλλον η μισή. Έτσι δεν είναι;
Το ίδιο συνέβη και με τους κάδους απορριμμάτων που το κόστος τους έπεσε από τα 125.000 ευρώ το 2005 (όπου τελικά δεν αγοράστηκαν) στα 50.000 ευρώ που θα στοιχίσουν το 2006 με βάση τον προϋπολογισμό.

Θα μας αλλάξουν τα φώτα, αλλά δεν θα τα επεκτείνουν
Οι δαπάνες για την συντήρηση του δικτύου ηλεκτροφωτισμού ανέρχονται στα 25.000 ευρώ ενώ οι δαπάνες για την επέκταση του Δημοτικού φωτισμού είναι…μηδέν. Όπως μηδέν είναι και οι δαπάνες για την φωτεινή σηματοδότηση. Άλλωστε ζούμε σε μία πόλη που είναι από μόνη της φωτεινή.

Η συντήρηση που άργησε … αιώνες
Για την συντήρηση των Νεωρίων το έτος 2005 είχε προβλεφθεί κονδύλι 10.000 ευρώ και οι τελικές εργασίες που έγιναν έφτασαν στο ιστορικό πόσο των 1.681,47 ευρώ, χρήματα που δεν φτάνουν ούτε για καθαριότητα, πόσο μάλλον για συντήρηση. Το ίδιο ποσό (€ 10.000) προβλέπεται και για το 2006.
Τα δε αναλώσιμα για την συντήρηση των Νεωρίων (και της Τάφρου) είχαν κατά το 2005 σχεδόν πενταπλάσια αξία!, από την ίδια την συντήρηση, δηλαδή 8.721,51 ευρώ.
Για την Παλιά Ηλεκτρική 2005 και 2006 έχουν την ίδια ακριβώς πρόβλεψη, αυτή των 6.000 ευρώ. Απλά το 2005 δεν έγινε ούτε μία εκταμίευση, άρα αντίστοιχα καμία συντήρηση. Για τα δε δημοτικά κτίσματα η συντήρηση που κόστισε 1.086,07 ευρώ ήταν αρκετή ώστε να μειωθεί ο το αντίστοιχο κονδύλι του προϋπολογισμού κατά 50%.
Και τα κλιματιστικά θέλουν τον συντηρητή τους. Για την συντήρηση των κλιματιστικών στα Νεώρια έχει προβλεφθεί το ποσό των 1.000 ευρώ. Λογικότατο. Για την συντήρηση των κλιματιστικών στο Μεγάλο Αρσενάλι…. 50.000 ευρώ. Γιατί δεν αγοράζουν καινούρια;

Τα έργα που δεν έγιναν ποτέ
Από τα 18 έργα κατασκευής μόνιμων εγκαταστάσεων κοινής χρήσης που εμφανίζονται στον προϋπολογισμό του 2006, μόνο τα δύο είναι καινούργια. Τα υπόλοιπα 16 υπήρχαν και στον αντίστοιχο προϋπολογισμό του 2005 και απλά… δεν υλοποιήθηκαν. Παρά τα δύο νέα έργα μαζί με τα 16 που ήρθαν από την προηγούμενη χρήση ο προϋπολογισμός παρουσιάζει μείωση κατά 23% (από € 8.966.715 το 2005 στα € 6.964.504 το 2006) σε αυτό τον τομέα. Και τα έργα δεν έγιναν και για το 2006 ο Δήμος Χανίων θα συμπιέσει το κόστος τους – μάλλον με τις γνωστές εργολαβικές αλχημείες – ώστε αν τελικά τα καταφέρει να κάνει κάποια από αυτά.

Πράσινο τέλος
Τα προβλεπόμενα κονδύλια για δενδροφυτεύσεις και τις ανάλογες προμήθειες για το 2006 είναι μειωμένες από τις 190.000 στις 15.000 ευρώ. Λυπάμαι αλλά ούτε το κομπιουτεράκι μου δεν άντεξε την μείωση και έκλεισε τα μάτια για πάντα. Μήπως η λύση είναι να βρούμε κάτι σε μπλε, π.χ. μπλε λουλούδια, μπλε θάμνους, μπλε δέντρα για να ανεβάσουμε λίγο το κονδύλι;

Θα μας μείνουν και λεφτά
Για το 2005, έτος που δεν έγιναν τα 16 από τα 17 προβλεπόμενα έργα στο τμήμα κατασκευής μόνιμων εγκαταστάσεων κοινής χρήσης, το ταμείο δείχνει πλεόνασμα μόλις 19.168,25 ευρώ. Το 2006 που … θα γίνουν τα έργα καθώς επίσης και το Μητροπολιτικό Δίκτυο οπτικών ινών κόστους 2.000.000 ευρώ, η Δημοτική Αρχή περιμένει να κλείσει και με πλεόνασμα 790.000 ευρώ!

Η ουσία
Εν ολίγοις ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός θα πρέπει να διδάσκεται στα Πανεπιστήμια στο μάθημα «Ο προϋπολογισμός που δεν πρέπει να καταθέσω», η δε εισαγωγή του βιβλίου θα πρέπει να περιέχει την σοφή λαϊκή ρήση περί υπογραφής και που δεν την βάζουμε.

Έσοδα, δαπάνες και αξιοπερίεργα
Τον προϋπολογισμό του Δήμου Χανίων για το οικονομικό έτος 2006 παρουσίασε η Δημοτική Αρχή προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο στα τέλη Νοεμβρίου, όπως είθισται κάθε χρόνο. Ο προϋπολογισμός ανέρχεται σε 49 εκατομμύρια ευρώ περίπου και είναι αυξημένος κατά 15%, σε σχέση με πέρυσι. Σύμφωνα με τη Δημοτική Αρχή, πρόκειται για έναν προϋπολογισμό που έχει στόχο να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των δημοτών, καθώς προβλέπεται η εκτέλεση 150 μικρών και μεγάλων έργων που έχουν εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, ενώ ένα μεγάλο μέρος, γύρω στα 7,5 εκατομμύρια ευρώ αφορούν την καθαριότητα της πόλης.

Έσοδα και δαπάνες
Τα έσοδα του προϋπολογισμού προέρχονται κυρίως από τις τακτικές και έκτακτες επιχορηγήσεις του υπουργείου Εσωτερικών, από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΣΑΤΑ) 2.000.000 ευρώ, από το ΕΠΤΑ 1.328.000 ευρώ, από το αναπτυξιακό πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, 1.149.000 ευρώ, καθώς επίσης και από ευρωπαϊκά προγράμματα στα οποία συμμετέχει ο Δήμος, ενώ σημαντικά είναι τα έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη, που ανέρχονται περίπου σε 6,5 εκατομμύρια ευρώ. Όσον αφορά τα έσοδα από καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τα τέλη παρεπιδημούντων, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Δημοτικής Αρχής υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης (είναι μόλις 500.000 ευρώ) και για το σκοπό αυτό ο Δήμος Χανίων έχει ήδη προσλάβει επιπλέον προσωπικό, προκειμένου να εντατικοποιήσει τους ελέγχους και να αυξήσει τα έσοδά του, ενώ φιλοδοξεί να αυξήσει τα έσοδά του και από τα τέλη ελεγχόμενης στάθμευσης, καθώς θα εντατικοποιηθεί ο έλεγχος στα πάρκινγκ, όπου θα υπάρχει καλύτερη αστυνόμευση. Το 30% των δαπανών αφορά στις αμοιβές και έξοδα προσωπικού, καθώς και στις εργοδοτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Στις δαπάνες συνυπολογίζονται και οι δαπάνες που θα προκύψουν από τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, όπως προβλέπει το προεδρικό διάταγμα 164. Για την υπηρεσία τεχνικών έργων προβλέπονται κονδύλια ύψους 16.749.759 ευρώ, ελαφρά υψηλότερα από πέρυσι, ενώ οι δαπάνες για τις Υπηρεσίες Πρασίνου ανέρχονται σε 1.037. 150 ευρώ, παρουσιάζοντας σημαντική μείωση (περίπου 300.000 ευρώ σε σχέση με πέρυσι). Αντίθετα αυξημένες είναι οι δαπάνες για την Πολεοδομία κατά 500.000 ευρώ περίπου και ανέρχονται σε 1.714.100 ευρώ, όπως επίσης και για τη Δημοτική Αστυνομία που ανέρχονται σε 1.260.000 ευρώ. Τα αξιοπερίεργα του προϋπολογισμού Η ενίσχυση της Δημοτικής Αστυνομίας με 36 άτομα προβλέπεται να τριπλασιάσει τα έσοδα από τα πρόστιμα του Κ.Ο.Κ, τα οποία υπολογίζονται σε 300.000 ευρώ έναντι 100.000 ευρώ το 2005. Προσοχή λοιπόν στα διπλοπαρκαρίσματα. Αξιοπερίεργος είναι επίσης και ο φόρος ζύθου που αποφέρει στον Δήμο έσοδα 100.000 ευρώ, ενώ τα έσοδα από τα πρόστιμα για την ανέγερση αυθαιρέτων ανέρχονται σε 600.000 ευρώ. Όσον αφορά στις δαπάνες, έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι για τη συντήρηση της Δημοτικής Αγοράς, που αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, προβλέπονται μόλις 10.000 ευρώ, την ίδια στιγμή που προβλέπονται δεκάδες χιλιάδες ευρώ για μελέτες, από τις οποίες οι περισσότερες παραμένουν σε κάποιο συρτάρι. Επίσης στον κωδικό για «βοήθημα σε άπορους δημότες» προβλέπονται μόλις 2.000 ευρώ, πρέπει όμως να επισημάνουμε το σημαντικό φιλανθρωπικό έργο που επιτελεί ο ΟΔΗΚΟΙΠ.

Για γέλια και για κλάματα
■ Έξοδα κηδείας Δημάρχων και προέδρων κοινοτήτων: € 5.000. Για φέτος τα γλιτώσαμε. Έμειναν όλοι ζωντανοί
■ Έξοδα αδελφοποιήσεων: € 10.000. Να κάνουμε αδελφοποίηση με μια πόλη από την Τσεχία. Λένε καλά λόγια για τις Τσέχες
■ Δαπάνες οργάνωσης παθητικής αεράμυνας: € 12.000. Όταν οι εχθροί φτάσουν πάνω από τα Χανιά, αυτά τα χρήματα φτάνουν για να κάτσουμε παθητικά.
■ Εισφορά για την εξασφάλιση μέσων προστασίας άμαχου πληθυσμού: € 12.000. Κύριε Δήμαρχε ποιος είναι ο άμαχος πληθυσμός;
■ Καταβολή χρημάτων σε άπορους δημότες: € 2.000. Μήπως καταξοδεύεστε;
■ Για αγορά βιβλίων στην Δημοτική βιβλιοθήκη δόθηκαν το 2005: € 2.473,04. Τελικά αυτή η πόλη διαβάζει πολύ.
■ Συντήρηση Δημοτικής Αγοράς: € 10.000. Τόσα χρήματα χρειάζονται για να βγάλουμε να νερά από την αγορά μετά που θα πλημμυρίσει.
■ Συντήρηση Δημοτικού Κήπου: € 10.000. Γι’ αυτό κανείς δεν πάει το παιδί του εκεί
■ Κατασκευή 2 γηπέδων 5Χ5 στην Αμπεριά: € 984.000. Μήπως να αγοράζατε μια έτοιμη επιχείρηση με 4 γήπεδα που πωλείται σήμερα προς € 300.000
■ Δαπάνη κατασκευής θερμοκηπίου: € 5.000. Για τα φυτά του Δήμου
■ Δαπάνη κατασκευής και λειτουργίας φυτωρίου: € 5.000. Για να έχουμε νέα φυτά του Δήμου
■ Προμήθεια ζωοτροφών: € 7.000. Έχει και ζώα ο Δήμος

45% η αύξηση σε τόκους και χρεολύσια
Κατά 45% θα αυξηθούν το 2006 τα χρήματα που θα πληρώσει ο Δήμος Χανίων για τόκους και χρεολύσια σε δάνεια εσωτερικού. Από τα 935.000 ευρώ του 2005 στο 1.353.000 το 2006. Μέχρι πρόπερσι ο Δήμαρχος Χανίων κ. Βιρβιδάκης πιθανόν και να είχε κάποιο δίκιο φωνάζοντας ότι κληρονόμησε αυτή την υποχρέωση και υπερχρέωση από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Αλλά πλέον δεν έχει καμία δικαιολογία. Αντί να μειώνεται το χρέος, αυξάνεται. Διότι η αύξηση του 45% μόνο αυτό μπορεί να δείξει. Τίποτα άλλο. Αντί ο Δήμος να κάνει σοβαρές περικοπές σε εσωτερικά του θέματα κάνει κινήσεις που μόνο αναστάτωση και παλινδρομήσεις προκαλούν και ως κερασάκι στην τούρτα δίνει σε συμβούλους και λοιπούς αυξήσεις 5πλάσιες του πληθωρισμού, όταν οι εργαζόμενοι χάνουν καθημερινά χρήματα. Με αυτά και αυτά μπαίνουμε σε έτος εκλογών όπου αν μη τι άλλο πολλά χρήματα θα ξοδευτούν ψηφοθηρικά και θα τινάξουν το χρέος στα ύψη και τον προϋπολογισμό στον αέρα. Ποιες κινήσεις έχουν γίνει για να μειωθούν τα έξοδα για τόκους και χρεολύσια; Πότε έγινε, αν έγινε, και με ποιους όρους μια επαναδιαπραγμάτευση με τις τράπεζες; Ως πότε ο πρώτος δήμος του Νομού θα κουβαλάει ένα χρέος δυσβάστακτο για τον προϋπολογισμό του;

Ο δρόμος του αγοραίου έρωτα

Ο πληρωμένος έρωτας στα Χανιά, όπως και σε κάθε πόλη της Ελλάδας, έχει τη δική του μακρά ιστορία. Ξεσκεπάζοντας το πέπλο της προκατάληψης, περιδιαβήκαμε στις παρόδους της Μίνωος. Μπήκαμε δειλά στην αρχή αλλά χωρίς περιστροφές στα σπίτια με τα κόκκινα φώτα. Δεκαέξι οίκοι ανοχής είναι σήμερα ότι έχει απομείνει από έναν δρόμο που πριν από πολλές δεκαετίες αριθμούσε πενήντα τρία «σπίτια». Κάθε ένα από αυτά κρατά καλά φυλαγμένα τα μυστικά των γυναικών που έχτισαν τη ζωή τους στο περιθώριο της κατά τα άλλα καθωσπρέπει κοινωνίας μας. Η βαριά, γνώριμη για κείνες μυρωδιά, ο χαμηλός φωτισμός στις παλιές κάμαρες, οι χάρτινες ταμπέλες με τα ονόματα, το καθημερινό αλισβερίσι μπορεί να έφθειρε τα καλλίγραμμα κορμιά τους, όχι πάντα όμως και την ψυχή.
Η οδός Μίνωος δεν έπαψε ποτέ να ταυτίζεται με τον αγοραίο έρωτα. Στα 1642 η περιοχή αυτή λεγόταν Τζαρτζακολού, λέξη και τοπωνύμιο που προήλθαν από το Τζεϊτζάρ – Κολού που θα πει Αλγερινό Σώμα, επειδή πρώτοι οι Αλγερινοί μπήκαν από εκεί στην πολιορκημένη από τους Τούρκους πόλη. Αργότερα, πήρε το όνομα του μυθικού βασιλιά της θαλασσοκρατούμενης Κρήτης του οποίου η φήμη και τα κατορθώματα έφτασαν στους μεταγενέστερους. Την παλιά εποχή η οδός Μίνωος έκλεινε με μια μεγάλη ξύλινη θύρα. Οίκοι ανοχής υπήρχαν δεξιά και αριστερά της οδού και χιλιάδες κόσμου, ταξιδευτές που έφταναν στα Χανιά, κατέκλυζαν τα «σπίτια».
Οι ιερόδουλες τότε απαγορευόταν να βγούν από τους οίκους ανοχής. Τις περισσότερες τις έλεγαν Μαρίες επειδή αυτό ήταν το επάγγελμα της Μαρίας της Μαγδαληνής. Ήταν υποχρεωμένες να κατοικούν εκεί και για να εξέλθουν έπρεπε να πάρουν ειδική άδεια από την Αστυνομία. Το τμήμα ηθών επόπτευε τη λειτουργία όλων των σπιτιών. «Πάμε στις χιόνες ή στην Ντάπια» έλεγαν τότε οι άντρες της εποχής. Χιόνες αποκαλούσαν τις νεαρές κοπέλες που πούλαγαν το κορμί τους. Ήταν, όπως θυμούνται παλιοί Χανιώτες, η μια πιο όμορφη από την άλλη. Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά.
Η κ. Ευτυχία, πέρασε τη ζωή της στους οίκους ανοχής. Σήμερα κοντεύει τα 70. Είναι αδύνατη, με άσπρα μαλλιά και πολλές ρυτίδες. Τη συναντήσαμε στο καφενεδάκι της οδού Μίνωος. Κάποιες μέρες απασχολείται ως «υπηρεσία», έτσι λέγονται οι κυρίες που κρατούν την πελατεία στους οίκους ανοχής. Τις νύχτες τις περνά στο νοσοκομείο λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει.
Ο κ. Νίκος, γραφική φυσιογνωμία, στα 75 του έχει πολλά να θυμηθεί για την οδό Μίνωος. Εξήντα χρόνια ζει εκεί. Ήταν έμπορος υποδημάτων. «Πούλαγα μοντέρνα παπούτσια που τα αγόραζαν μόνο οι γυναίκες των «σπιτιών». Η ασφάλεια τότε μας κυνηγούσε. Όσοι φοράγαμε κοντά παντελόνια μας έπαιρνε μέσα. Εμάς η ασφάλεια μας γνώριζε. Ποτέ δε μου είπαν έλα». Θυμάται σαν να ήταν χθες τα κορίτσια των οίκων ανοχής. «Ερχόταν ο κόσμος εδώ για τη βίζιτα. Άλλο μέρος δεν υπήρχε. Παίρνανε και κορίτσια και παντρεμένες γυναίκες, αλλά ποτέ δεν έβγαιναν έξω στο δρόμο. Γι αυτή τη δουλειά υπάρχει μόνο η Μίνωος. Ότι θέλεις εδώ θα το βρεις».
Η ΜΙΝΩΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
Από τα χρόνια των πενηνταριών οίκων ανοχής, μέχρι σήμερα πολλά έχουν αλλάξει στην οδό Μίνωος. Στα σπίτια δουλεύουν πια εκτός από αλλοδαπές κοπέλες και τραβεστί. Υπάρχουν όμως και ιερόδουλες που μετρούν πάνω από δεκαπέντε χρόνια στα στενοσόκακα της περιοχής. Είναι γυναίκες ιδιοκτήτριες που εξακολουθούν όμως να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Τα πράγματα δεν είναι πάντα ρόδινα στη δουλειά τους. Κάποιοι από τους ιδιοκτήτες των σπιτιών, ευτυχώς ελάχιστοι, επιχειρούν να ελέγξουν τα πορνεία, φτάνοντας συχνά σε ακραίες ενέργειες , όπως απαγωγές ιερόδουλων. Οι οίκοι ανοχής έχουν συγκεκριμένο ωράριο λειτουργίας. Ανοίγουν στις 9 το πρωί και κλείνουν πάντα στις 12 τα μεσάνυχτα. Ποτέ περισσότερο γιατί υπάρχει το ρίσκο και ο κίνδυνος των μεθυσμένων και βίαιων ίσως πελατών.
Υπέρογκα είναι και τα ενοίκια που ζητούν οι ιδιοκτήτες για τα παλιά σπίτια που στεγάζουν τον πληρωμένο έρωτα. Για παλιές κατοικίες λίγων τετραγωνικών μέτρων, κάποιες ιερόδουλες πληρώνουν 1.500 ευρώ μηνιαίως. Η συντήρηση των οίκων ανοχής είναι φυσικά δική τους υπόθεση. Πρόκειται ουσιαστικά για μικρές επιχειρήσεις, όλες νόμιμες. Οι ιδιοκτήτριες πληρώνουν τα προβλεπόμενα στην εφορία ενώ κάθε οίκος υποχρεούται να εκδίδει αποδείξεις για τις υπηρεσίες που παρέχει. Κάθε επίσκεψη, που συνήθως δεν ξεπερνά σε διάρκεια τα δεκαπέντε λεπτά, τους αποφέρει κέρδος είκοσι πέντε ευρώ.
Όλες οι εργαζόμενες είναι ασφαλισμένες στο ΙΚΑ ενώ κάθε δεκαπέντε ημέρες υποβάλλονται σε γυναικολογικές και αιματολογικές εξετάσεις. Συχνά αναγκάζονται να μεταβούν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου για να εξεταστούν από δερματολόγο. Στο βιβλιάριο που ελέγχει η Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων αναφέρεται : « Η ελεύθερη γυναίκα …Μαρία …εξετάσθη και ευρέθη …υγιής ».

Ιστορίες ζωής
Παρέα με έναν καφέ και υπό τους ήχους λαϊκών τραγουδιών δύο ιερόδουλες μου εξιστόρησαν τη δική τους πορεία. Το όνομα τους ίδιο: Μαρία. Οι ιστορίες τους διαφορετικές. Είναι και οι δύο γυναίκες γύρω στα 40, που κουβαλούν εμπειρίες από την παιδική και εφηβική τους ηλικία. Απόλυτα συνειδητοποιημένες, μητέρες παιδιών για τα οποία δηλώνουν υπερήφανες. Σήμερα περιμένουν να γίνουν γιαγιάδες. Δε νοιώθουν ντροπή για το δρόμο που διάλεξαν. Ήταν επιλογή ζωής ή το πεπρωμένο…
ΜΑΡΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ
Η Μαρία με τα μαύρα μαλλιά και τα μεγάλα εκφραστικά μάτια εκδίδεται εδώ και δεκαέξι χρόνια. Διατηρεί οίκο ανοχής στην οδό Μίνωος. «Παντρεύτηκα στα 13 μου και χώρισα στα 17. Έμεινα με δύο μωρά στην αγκαλιά. Έπρεπε να τα μεγαλώσω και να τα σπουδάσω μόνη μου. Δεν είχα βοήθεια από κανέναν. Πολλές φορές μετανιώνω αλλά τη ζωή τη φέρνει η μοίρα και η τύχη μας. Δεν ξέρεις τι θα σου βγει. Ξεκινάς ένα γάμο, παιδιά. Όταν έχεις ένα μωρό κι άλλο ένα έξη μηνών και κοιμάσαι σε μια σκάλα στου Φιλλοπάπου γιατί δεν έχεις που να πας, κάπου σε τέτοιο δρόμο θα σε βγάλει η ζωή. Τα παιδιά μου τα έβλεπε μια θεία μου ή έβαζα γυναίκα. Όλα μου τα λεφτά πήγαν στα τηλέφωνα, στις σπουδές. Λεφτά δεν έκανα. Έκανα όμως παιδιά με πτυχία και ευχαριστώ γι αυτό το Θεό και την Παναγία».
Οι γονείς της Μαρίας δεν έμαθαν ποτέ γι αυτή την επιλογή της. Σπούδασε τα παιδιά της και τα έκανε μεγάλους επιστήμονες. Πάντρεψε το γιό της και η κόρη της είναι αρραβωνιασμένη. « Αυτή τη στιγμή περιμένω να γίνω γιαγιά. Είμαι όμως άρρωστη. Έχω μια μορφή καρκίνου στο στήθος και δεκαέξι χειρουργεία. Κρατάω αυτό το «μαγαζί» για να παντρέψω και το άλλο μου παιδί και να γίνω κι εγώ καλά. Δεν ξέρω που θα καταλήξει η υγεία μου» συνεχίζει.
Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια της Μαρίας. Τα μάτια της βούρκωναν συχνά την ώρα της κουβέντας. Μου εξηγεί πως υπήρξαν στιγμές που μετάνιωσε γι αυτό που έκανε. Στιγμές που θα ήθελε μια φυσιολογική ζωή, με έναν σύντροφο. Λέει όμως ότι σ αυτή τη δουλειά πρέπει να επιλέξεις. « Προτίμησα τα παιδιά μου. Να προσφέρω μόνο στα παιδιά μου. Με ξέρει όλος ο νομός Χανίων και ξέρει πως αγωνίστηκα μόνο για τα παιδιά μου» τονίζει. « Δε θέλω ποτέ κανείς να με εκμεταλλευτεί. Προσπάθησαν πολλοί, αλλά δεν έδωσα το δικαίωμα».
Τα παιδιά της Μαρίας μεγάλωσαν χωρίς να μάθουν για το επάγγελμα της. Τους έλεγε ότι διατηρεί ένα μπαράκι. Μέχρι τη στιγμή που κάποιος θέλησε να καταστρέψει αυτό που ή ίδια είχε διαφυλάξει στα δύσκολα χρόνια της ζωής της. « Όταν ο γιος μου μπήκε σε μια καλή θέση εργασίας, αφού είχε απολυθεί από φαντάρος την ημέρα του αρραβώνα του, του είπαν την αληθινή μου δουλειά. Έφτασα στα όρια αυτοκτονίας. Το παιδί μου όμως είδε ότι δεν τους είχα πετάξει σε ιδρύματα. Τους προσέφερα τα πάντα και επειδή είναι λογικός τα κατάλαβε».
Η ΜΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Η ιστορία της Μαρίας από τη Βραζιλία, ιερόδουλης με δικό της οίκο ανοχής στη Μίνωος έχει πολλά κοινά σημεία με αυτή της συναδέλφου της. «Γνώρισα έναν Έλληνα στη Βραζιλία, ερωτευτήκαμε, αραββωνιαστήκαμε και ήρθαμε στην Ελλάδα όπου παντρευτήκαμε. Η πεθερά μου δε με ήθελε, έτρωγα ξύλο από αυτήν. Έζησα δέκα χρόνια με τον άντρα μου. Έχω τρία παιδιά από τα οποία μόνο το ένα μόνο μου μιλάει. Στα άλλα κάνανε πλύση εγκεφάλου. Δεν ξέρουν βέβαια τι δουλειά κάνω, ξέρουν ότι έχω καφενείο. Η πεθερά μου μας χώρισε».
Σε νεαρή ακόμα ηλικία αρχίζουν οι φουρτούνες της ζωής. Τον πρώτο καιρό μετά το χωρισμό της εργάζεται ως αποκλειστική νοσοκόμα στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στην Αθήνα. Τότε έπαιρνε πέντε χιλιάδες δραχμές. Τα χρήματα ήταν ελάχιστα για να μεγαλώσει τα τρία της παιδιά. «Έφτασα σε ένα σημείο που δεν μπορούσα να τα ζήσω γιατί είχα άλλα δυο παιδιά στη Βραζιλία από τον πρώτο μου γάμο. Αργότερα τα πήρε ο πρώην άντρας μου. Γύρναγα από δω κι από κει. Όπου κι αν έπιανα δουλειά με παρενοχλούσαν σεξουαλικά . Αν δεν υπέκυπτα στις ορέξεις τους με έδιωχναν. Κάποια στιγμή κουράστηκα. Έπιασα δουλειά σε μπαρ όπου γνώρισα μια κοπέλα από οίκο ανοχής. Είδα ότι έβγαζε χρήματα και είπα γιατί να μην το κάνω αφού έτσι κι αλλιώς όπου και να πάω αυτό μου ζητούν».
Κάπως έτσι κατέληξε στη Μίνωος η Μαρία και σήμερα δηλώνει ότι δεν το έχει μετανιώσει. Είναι πια 15 χρόνια σε οίκους ανοχής. Στήριξε οικονομικά τα παιδιά της και τους φτωχούς γονείς της στη Βραζιλία. Τώρα …χαμογελά ικανοποιημένη. «Γνώρισα ένα καλό άνθρωπο με τον οποίο είμαστε 13 χρόνια μαζί και με βοηθάει. Μου έδωσε το καφενείο να το δουλεύω και έχω και τον οίκο ανοχής που εκεί έχω γυναίκα. Αν δεν έχω αναγκαστικά δουλεύω εγώ. Αυτή είναι η ζωή μου …Δεν έχω μετανιώσει. Έχω έναν οίκο ανοχής και δεν το βρίσκω κακό. Είμαι καθαρή. Καλύτερα από το να είμαι στους δρόμους ή να κλέβω».

Ανθρώπινη, αρχόντισσα και πρωτεύουσα πόλη τα Χανιά;

Διανύουμε προεκλογική χρονιά, όσον αφορά στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και σε λίγο καιρό οι υποψήφιοι δήμαρχοι απ’ όλους τους συνδυασμούς θα μας «βομβαρδίσουν» με υποσχέσεις για μια καλύτερη και πιο ανθρώπινη πόλη, επιζητώντας την ψήφο μας. Η «ΧτΚ» επιχειρεί έναν απολογισμό του έργου της Δημοτικής Αρχής του Κυριάκου Βιρβιδάκη, βάσει του προγράμματος του συνδυασμού «Χανιά 21ος αιώνας» και των προεκλογικών του δεσμεύσεων, για να δούμε τι έχει υλοποιηθεί και τι μένει στον «αέρα».

Αν παρατηρήσει κανείς τα προγράμματα όλων των πολιτικών, θα δει ότι οι περισσότερες δεσμεύσεις γίνονται για να γεμίσουν οι λευκές σελίδες και τα περισσότερα υποσχόμενα έργα, παραμένουν «λόγια του αέρα». Συνήθως χρησιμοποιούνται λέξεις όπως, στηρίζουμε, ενισχύουμε, προωθούμε που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Όταν πάλι πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που έχουν κάποιο πολιτικό κόστος, εκεί σηκώνουν όλοι τα χέρια ψηλά!

Ξεκινούμε με την κοινωνική πολιτική και προχωρούμε βήμα – βήμα, σύμφωνα πάντα με το προεκλογικό πρόγραμμα του κ. Βιρβιδάκη.

Οι δεσμεύσεις και η πραγματικότητα:

1. ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

■ Δημιουργούμε Συμβουλευτικό Γραφείο Κοινωνικής Ενίσχυσης για

Ενημέρωση σε ιατρικά θέματα χρονίως πασχόντων.

■ Πληροφόρηση για διαδικασίες ένταξης σε προγράμματα ενίσχυσης κοινωνικών ομάδων.

■ Συντονισμό δράσης εθελοντών για κοινωνική παρέμβαση.

■ Ενισχύουμε τα ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας της πόλης.

Από όλα τα παραπάνω, το μόνο θέμα που βρίσκεται σε καλό δρόμο και για το οποίο η δημοτική αρχή είναι άξια συγχαρητηρίων είναι η δράση της ομάδας των εθελοντών.

2. ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ (ΑΜΕΑ)

■ Δημιουργούμε Επιχείρηση Εργαστηρίων Προστατευμένης Εργασίας για Εφήβους ΑΜΕΑ.

■ Αξιοποιούμε εξειδικευμένες υποστηρικτικές τεχνολογίες για την εξασφάλιση πρόσβασης σε εφαρμογές και υπηρεσίες της Κοινωνίας της Πληροφορίας από ΑΜΕΑ.

■ Ολοκληρώνουμε την υποδομή για την κυκλοφορία και την πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες και κέντρα ψυχαγωγίας των ΑΜΕΑ.

■ Ενθαρρύνουμε και ενισχύουμε την προσπάθεια ταξί και λεωφορείων για την αγορά ειδικού εξοπλισμού εξυπηρέτησης ΑΜΕΑ.

■ Στηρίζουμε τους φορείς που έχουν αποστολή την αποκατάσταση ΑΜΕΑ.

Η πρόσβαση για τα ΑΜΕΑ είναι αδύνατη στις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες της πόλης, όσο δε για την στήριξη των φορέων αυτή παραμένει μόνο στο ηθικό επίπεδο.

3. ΓΙΑ ΤΗΝ 3η ΗΛΙΚΙΑ

■ Ενισχύουμε τη λειτουργία και την ανάπτυξη του Δημοτικού Γηροκομείου και παράλληλα προωθούμε προγράμματα επιμόρφωσης του προσωπικού.

■ Συντονίζουμε τη λειτουργία του ΟΔΗΚΟΙΠ, των ΚΑΠΗ και του προγράμματος ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ για βελτιστοποιημένα αποτελέσματα, για διεύρυνση της βοήθειας, για καλύτερες και περισσότερες υπηρεσίες.

Η λειτουργία του Δημοτικού Γηροκομείου είναι προβληματική μετά την απόλυση των συμβασιούχων υπαλλήλων. Σημαντική η προσφορά του ΟΔΗΚΟΙΠ, αλλά με το πρόγραμμα Βοήθεια στο σπίτι τι γίνεται;

4. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΛΙΝΝΟΣΤΟΥΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

■ Δημιουργούμε προγράμματα κοινωνικής ένταξης που θα περιλαμβάνουν μαθήματα για την εκμάθηση της γλώσσας, τα τοπικά έθιμα, τον τρόπο λειτουργίας των κρατικών υπηρεσιών, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους.

■ Αξιοποιούμε την τεχνική και επιστημονική τους κατάρτιση.

■ Δημιουργούμε σε συνεργασία με την εκκλησία, υφιστάμενους συλλόγους και εθελοντές, Τράπεζες Τροφίμων, Ρουχισμού, Παλαιών Οικοσυσκευών και Επίπλων.

Δεν έχει γίνει τίποτα από τα παραπάνω.

5. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΞΙΚΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟΥΣ

■ Προωθούμε, σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ και τους άλλους εμπλεκόμενους φορείς, το εθνικό σχέδιο δράσης κατά των ναρκωτικών συμβάλλοντας ταυτόχρονα με προτάσεις και παρεμβάσεις στη βελτίωσή του.

■ Δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στα θέματα πρόληψης και ταυτόχρονα συμβάλλουμε στη δημιουργία των αναγκαίων μονάδων θεραπείας στα Χανιά σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ.

Είναι γνωστή η ευαισθησία του κ. Βιρβιδάκη στα θέματα ναρκωτικών, γι’ αυτό θα περιμέναμε να έχουν γίνει περισσότερα.

6. ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΥΠΑΝΤΡΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ

■ Δημιουργούμε την υποδομή για τη φιλοξενία, την ψυχολογική υποστήριξη και κοινωνικο-οικονομική ενίσχυση, των ανύπαντρων μητέρων και των κακοποιημένων γυναικών.

Δεν έχει γίνει τίποτα.

7. ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗ ΜΗΤΕΡΑ

■ Ενισχύουμε την κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή των υπαρχόντων δημοτικών βρεφονηπιακών σταθμών και διεκδικούμε τους αντίστοιχους πόρους, ενώ παράλληλα προωθούμε την αύξηση των θέσεων με τη δημιουργία νέων και την επέκταση του ωραρίου.

■ Διαμορφώνουμε χώρο δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών στη δημοτική βιβλιοθήκη, όπου ειδικοί θα βοηθούν το παιδί να εξοικειωθεί και να αγαπήσει το βιβλίο και να γνωρίσει την τοπική ιστορία.

Τεράστιο παραμένει το πρόβλημα στέγης των βρεφονηπιακών σταθμών.

8. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥΣ

■ Συμπαραστεκόμαστε στις προσπάθειες του Συλλόγου Πολυτέκνων για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής τους και στον αγώνα τους για την απόκτηση οικοπεδικής έκτασης για τη στεγαστική αποκατάστασή τους.

Μείναμε στην ηθική συμπαράσταση.

9. ΠΑΙΔΕΙΑ - ΝΕΟΛΑΙΑ

■ Υποστηρίζουμε το θεσμό του ολοήμερου σχολείου και διεκδικούμε την ενίσχυση της υποδομής για τη σχολική στέγη ώστε να υπάρχει μόνο πρωινή διδακτική διαδικασία.

■ Διεκδικούμε τους αναγκαίους πόρους για τη συντήρηση επισκευή και λειτουργία των σχολικών μονάδων.

■ Καθιερώνουμε προγράμματα θεατρικής εκπαίδευσης σε συνεργασία με την εκπαιδευτική κοινότητα και τους θεατρικούς και πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης . Καθιερώνουμε εβδομάδα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης με τη συμμετοχή παλιννοστούντων και αλλοεθνών μαθητών και τη συνεργασία των αρμόδιων φορέων.

■ Ιδρύουμε τη Γραμματεία Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στο δήμο με σκοπό την αποδοχή και αξιοποίηση της πολυ-πολιτισμικής σχολικής κοινωνίας.

■ Επιδιώκουμε τη συμμετοχή του δήμου στη συγκρότηση των προγραμμάτων κατάρτισης και επιμόρφωσης ενηλίκων ώστε να βασίζονται στις τοπικές ανάγκες και την τοπική προοπτική για ανάπτυξη.

■ Στηρίζουμε και ενισχύουμε τις επιλογές των αυτοδιοικούμενων τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που έχουν έδρα τους την ευρύτερη περιοχή των Χανίων.

■ Στηρίζουμε την προσπάθεια του Πολυτεχνείου Κρήτης για την ίδρυση σχολών Αρχιτεκτονικής και Καλών Τεχνών στα Χανιά. (είναι αυτονόητο)

■ Δημιουργούμε μηχανισμούς αμφίδρομης επικοινωνίας με τα τριτοβάθμια εκπαιδευτικά ιδρύματα που έχουν έδρα τα Χανιά και αξιοποιούμε την ερευνητική και διδακτική δραστηριότητά τους.

■ Ενισχύουμε την υποδομή και δημιουργούμε μηχανισμούς αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου παιδιών και εφήβων με προγράμματα ενίσχυσης της ομαδικότητας και της δημιουργικής έκφρασης.

Σημαντική η πρωτοβουλία για το ανοιχτό Πανεπιστήμιο όπως επίσης για το Στέκι Νεολαίας αν και δεν είναι γνωστό αν έχει εξασφαλιστεί η συνεχής λειτουργία του. Για όλα τα άλλα ένα απόλυτο μηδέν. Δεν έχει γίνει τίποτα.

10. ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

■ Παρακολουθούμε συστηματικά την υλοποίηση των έργων διαδημοτικής σημασίας που έχουν εξαγγελθεί.

■ Αναζητούμε τις κατάλληλες εκτάσεις περιφερειακά της πόλης για να δημιουργήσουμε γήπεδα ποδοσφαίρου και άλλους αθλητικούς χώρους.

■ Προωθούμε την κατασκευή γηπέδων ποδοσφαίρου 5Χ5.

■ Ενισχύουμε τις δραστηριότητες των αθλητικών σωματείων της πόλης.

■ Υποστηρίζουμε και προωθούμε τον εργασιακό αθλητισμό.

■ Υλοποιούμε προγράμματα μαζικού αθλητισμού.

■ Διευρύνουμε τη δυνατότητα για άθληση των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

■ Προωθούμε προγράμματα άθλησης ατόμων τρίτης ηλικίας.

Δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.

11. ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΖΩΑ

■ Ενισχύουμε τη διαδημοτική προσπάθεια σε συνεργασία με φιλοζωικά σωματεία για τη δημιουργία πάρκου περίθαλψης και φιλοξενίας των αδέσποτων ζώων.

■ Προωθούμε πρόγραμμα ταυτοποίησης και σήμανσης των δεσποζόμενων ζώων με τατουάζ ή microchips.

■ Εκπονούμε και υλοποιούμε πρόγραμμα σε συνεργασία με φορείς του Υπουργείου Παιδείας για την ευαισθητοποίηση των μαθητών.

Τα αδέσποτα, σε πολλά σημεία της πόλης, αποτελούν μεγάλο πρόβλημα. Κατά τα άλλα, επίσης ένα μεγαλοπρεπές «δεν έγινε τίποτα».

12. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟ.

■ Προωθούμε την ολοκλήρωση της κυκλοφοριακής μελέτης και προγραμματίζουμε ενημέρωση και διαβουλεύσεις για τις κυκλοφοριακές αλλαγές.

■ Συνεχίζουμε με την εφαρμογή της

→ με ιεράρχηση του οδικού δικτύου και μονοδρομήσεις στους κεντρικούς και δευτερεύοντες άξονες.

→ με διάνοιξη των αναγκαίων περιφερειακών οδών.

→ με δημιουργία «κυκλικής διαδρομής του κέντρου της πόλης», σε συνδυασμό με χώρους στάθμευσης, με μικρά λεωφορεία (mini bus) σε πυκνά και πλήρως καθορισμένα δρομολόγια,

→ με την αναβάθμιση των αστικών συγκοινωνιών.

→ με οργάνωση χώρων στάθμευσης υπαίθριων και υπόγειων.

→ με δημιουργία οργανωμένων χώρων στάθμευσης για τα δίκυκλα.

→ με συνεχή ευαισθητοποίηση των δημοτών για κυκλοφοριακά θέματα,

→ με συστηματική και διαρκή αστυνόμευση της παράνομης στάθμευσης στις κεντρικές οδικές αρτηρίες.

→ με διαγραμμίσεις στις διαβάσεις πεζών και διαχωρισμό των κυκλοφοριακών ρευμάτων πριν τα φανάρια,

→ με επανεκτίμηση της φωτεινής σηματοδότησης για πραγματική προτεραιότητα στους πεζούς.

→ με διανοίξεις των αδιέξοδων δρόμων σύμφωνα με τον πολεοδομικό σχεδιασμό.

→ με συνεχή φροντίδα για τη βατότητα των πεζοδρομίων όλων των δημοτικών διαμερισμάτων.

→ με πεζοδρόμηση οδών σταδιακά, όπου αυτό είναι επιθυμητό και εφικτό.

→ με τη μελέτη και τη σταδιακή υλοποίηση βασικών ποδηλατοδρόμων.

→ με δημιουργία γραφείου με εξειδικευμένο προσωπικό για τη συνεχή παρακολούθηση των κυκλοφοριακών θεμάτων.

Ή εμείς ζούμε σε άλλη πόλη, ή εκεί στο Δήμο μετακομίσανε.

13. ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ – ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ – ΠΡΑΣΙΝΟ

■ Εκσυγχρονίζουμε το σύστημα καθαρισμού της πόλης με μηχανοκίνητο εξοπλισμό και τακτικό πλύσιμο των δρόμων και των πεζοδρομίων.

■ Ολοκληρώνουμε το σύστημα μηχανικής αποκομιδής με κάδους που θα πλένονται.

■ Λαμβάνουμε δραστικά μέτρα για τον περιορισμό της ηχορύπανσης.

■ Προχωρούμε στην αρχιτεκτονική ανάπλαση των κεντρικών αρτηριών και των εισόδων της πόλης.

■ Αξιοποιούμε τους πεζόδρομους με αρχιτεκτονικές διαμορφώσεις για εκδηλώσεις μουσικής, εκθέσεων κλπ.

■ Εφαρμόζουμε σύγχρονη κηποτεχνική αντίληψη, προσανατολισμένη στην τοπική χλωρίδα, για τη διαμόρφωση των ανοικτών χώρων και προωθούμε βιολογικούς τρόπους προστασίας και ανάπτυξης των φυτών και των δέντρων της πόλης.

■ Παρέχουμε κίνητρα στους ιδιοκτήτες ακινήτων για την καλαίσθητη διαμόρφωση των προσόψεων των κτηρίων, του περιβάλλοντος χώρου και της κορυφογραμμής στον ορίζοντα.

Το 13 αποδεικνύεται γούρικο για τον Δήμαρχο. Σε αυτή την κατηγορία ο Δήμος Χανίων τα πάει καλά, ως πολύ καλά. Υπάρχει σαφής βελτίωση σε σχεδόν όλες τις υποκατηγορίες αλλά τα μάτια σας δεκατέσσερα στο πράσινο που έχει μείνει στην πόλη. Τα περί ηχορύπανσης και αρχιτεκτονικών αναπλάσεων την επόμενη τετραετία.

14. ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

■ Θα μας βρει αντιμέτωπους κάθε προσπάθεια επέκτασης του σταθμού παραγωγής της ΔΕΗ στην Ξυλοκαμάρα και παρακολουθούμε την εξέλιξη του ενεργειακού προγράμματος Κρήτης για την υλοποίηση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στον Ν. Λασιθίου (Αθερινόλακκος) και στον Ν. Ρεθύμνου.

■ Ολοκληρώνουμε το βιολογικό καθαρισμό της ευρύτερης περιοχής των Χανίων και ενισχύουμε την προσπάθεια αποπεράτωσης του βιολογικού καθαρισμού του βόρειου άξονα Χανιά – Μάλεμε.

■ Προωθούμε προγράμματα μείωσης του όγκου των απορριμμάτων και ανακύκλωσης, με διαλογή στην πηγή.

■ Δημιουργούμε σταθμούς μέτρησης αέριων, υγρών και στερεών ρύπων που θα βρίσκονται υπό κοινωνικό έλεγχο.

■ Προστατεύουμε τους υδάτινους πόρους με τη διαρκή παρακολούθηση της λίμνης της Αγιάς και τη φροντίδα μείωσης των διαρροών στα δίκτυα .

■ Ενισχύουμε την προσπάθεια αξιοποίησης των ήπιων μορφών ενέργειας για τις οποίες δεν αξιολογούμε μόνο το κόστος παραγωγής αλλά και το όφελος για περιβάλλον.

■ Ενισχύουμε την προσπάθεια εγκατάστασης και χρήσης του υγροποιημένου φυσικού αερίου στην Κρήτη.

■ Αναλαμβάνουμε διεθνή πρωτοβουλία για την περιβαλλοντική προστασία της Μεσογείου σε συνεργασία με άλλους δήμους και την ΚΕΔΚΕ.

■ Προωθούμε, σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς και εκπαιδευτικά ιδρύματα, προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για το περιβάλλον.

Παρουσιάζεται μια θετική προσπάθεια στα προγράμματα μείωσης του όγκου των απορριμμάτων και ανακύκλωσης, με διαλογή στην πηγή και στα προγράμματα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για το περιβάλλον. Σε όλα τα υπόλοιπα, απλά δεν έχει γίνει τίποτα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Λίμνη της Αγιάς.

15. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

■ Δημοσιοποιούμε σε ετήσια βάση το πρόγραμμα και τους στόχους του Δήμου και των Επιχειρήσεων του και αξιολογούμε τη δράση μας.

■ Καθιερώνουμε την ώρα του Δημάρχου για τα δημοτικά διαμερίσματα, με συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου για κάθε διαμέρισμα χωριστά, τις αποφάσεις του οποίου αναλαμβάνει να προωθήσει μέσω των υπηρεσιών του δήμου, ένας δημοτικός σύμβουλος, κάτοικος του διαμερίσματος, ανεξάρτητα από τον συνδυασμό στον οποίο ανήκει

■ Εκσυγχρονίζουμε τις υπηρεσίες του δήμου και των επιχειρήσεων του προς τους πολίτες με σύγχρονα εργαλεία διοίκησης, με οργανωτική ανασυγκρότηση με πιστοποίηση κατά ISO, με αξιολόγηση βάσει στόχων κλπ.

■ Αξιοποιούμε την ψηφιακή διασύνδεση για συντονισμό υπηρεσιών αποκατάστασης βλαβών και των οργανισμών υπογείωσης δικτύων.

■ Επανεξετάζουμε τη σκοπιμότητα και τη λειτουργικότητα δημοτικών επιχειρήσεων με στόχο την οικονομικότητα και τη βελτιστοποίηση των παρεχόμενων υπηρεσιών.

■ Αξιοποιούμε τις θέσεις και τις προτάσεις που αφορούν στην πόλη, και συνεργαζόμαστε με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα, τα επιμελητήρια και τους επιστημονικούς συλλόγους.

■ Δημιουργούμε μηχανισμό διαχείρισης κρίσεων ενισχυτικό των αρμοδίων υπηρεσιών και φορέων.

■ Αναβαθμίζουμε τις επιτροπές του Δημοτικού Συμβουλίου με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων και πανεπιστημιακών.

■ Μελετούμε τη δημιουργία νέου δημαρχείου αντάξιου της ιστορίας της πόλης.

Είναι εμφανής η βελτίωση στα θέματα οργάνωσης του Δήμου Χανίων και φάνηκε σημαντική πρόοδος στην διαχείριση κρίσεων κατά τον πρόσφατο σεισμό. Για τα υπόλοιπα… τίποτα, εκτός από τα σφαγεία που τα ξεπουλάνε καθώς όπως φαίνεται για τον Δήμο προτεραιότητα είναι το κέρδος και όχι η άσκηση της κοινωνικής πολιτικής.

16. ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ -

ΜΝΗΜΕΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

■ Παρακολουθούμε την ολοκλήρωση της μελέτης και στη συνέχεια προωθούμε την άμεση αποκατάσταση της στατικότητας και της συντήρησης του Φάρου στο Ενετικό Λιμάνι.

■ Αξιοποιούμε την Προγραμματική Σύμβαση της Παλιάς Πόλης.

■ Αναδεικνύουμε τα τείχη της Παλιάς Πόλης και τα μνημεία της

■ Προωθούμε την αποκατάσταση του αγάλματος της Ελευθερίας.

■ Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για την ουσιαστική λειτουργία της Δημοτικής Πινακοθήκης.

■ Προωθούμε την κατασκευή νέου Αρχαιολογικού Μουσείου.

■ Ενισχύουμε τα Μουσεία της πόλης και αξιοποιούμε σημαντικές συλλογές.

■ Προωθούμε και υποστηρίζουμε τις προτάσεις δημιουργίας νέων Μουσείων για εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς σκοπούς.

■ Καθιερώνουμε εκθέσεις, συναντήσεις και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με στόχο την ενδυνάμωση της επικοινωνίας ανάμεσα σε πόλεις που μοιράζονται την ίδια θάλασσα και τα ίδια προβλήματα με τα Χανιά.

■ Διεκδικούμε το Παλιό Τελωνείο και το αξιοποιούμε από κοινού με το Μεγάλο Αρσενάλι και τα Νεώρια.

■ Αξιοποιούμε τα νεοκλασικά κτήρια ιδιοκτησίας του Δήμου Χανίων.

■ Θεσμοθετούμε τη διεξαγωγή Φεστιβάλ Απόδημου Ελληνισμού, και αξιοποιούμε τους παραδοσιακούς πολιτιστικούς συλλόγους. (δεν έγινε)

■ Ενισχύουμε και διευρύνουμε τους σκοπούς και τις δραστηριότητες του ΚΑΜ.

■ Εκσυγχρονίζουμε τη δημοτική βιβλιοθήκη, με τον απαραίτητο οπτικοακουστικό εξοπλισμό και ηλεκτρονικά μέσα, ώστε να διασυνδεθεί με άλλες βιβλιοθήκες και να προστατευθεί και να αξιοποιηθεί καλύτερα το πολύτιμο υλικό που διαθέτει .

■ Δημιουργούμε εργαστήρια όπου θα διδάσκονται τέχνες που χάνονται όπως υφαντική, κρητικό μαχαίρι κ.α.

■ Συντονίζουμε και ενισχύουμε την προσπάθεια για την έκδοση βιβλίων που αφορούν και προβάλλουν τα Χανιά.

Τα περί μουσείων και νεοκλασικών είναι λόγια του αέρα. Δεν έγινε τίποτα και ούτε θα γίνει από ό,τι φαίνεται στον ορίζοντα. Η βιβλιοθήκη έχει τα μαύρα της τα χάλια και λειτουργεί χωρίς θέρμανση. Στο ΚΑΜ αν δεν ήταν ο αντιδήμαρχος (κ. Παπαδογιάννης) δεν θα βλέπαμε έργο, ενώ για το Παλιό Τελωνείο, η μελέτη έγινε αλλά χρήματα δεν υπάρχουν. Πολύ καλή η συνεργασία με την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και έστω και με καθυστερήσεις, είναι σε καλό δρόμο η αποκατάσταση του Φάρου. Εκεί που γίνεται πραγματικά πολύ καλή δουλειά και παράγεται έργο πολιτισμού είναι η Δημοτική Πινακοθήκη.

17. ΑΝΑΠΤΥΞΗ – ΑΝΕΡΓΙΑ- ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

■ Συμμετέχουμε ενεργά και πολύπλευρα σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς- ιδιωτικούς και κρατικούς- στην τουριστική προβολή του τόπου.

■ Κατασκευάζουμε τις αναγκαίες υποδομές με έργα πολλαπλής χρησιμότητας για την ενίσχυση της ποιοτικής αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος

■ Αναδεικνύουμε την πολιτιστική κληρονομιά και τα μνημεία της πόλης για την προσέλκυση τουριστών.

■ Προβάλλουμε σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς τον θεματικό τουρισμό, συνεδριακό-επιστημονικό, εμπορικό, αθλητικό κ.ά .

■ Προωθούμε την επέκταση της τουριστικής περιόδου όλο τον χρόνο.

■ Εγκαθιστούμε δημοτικά περίπτερα πληροφοριών για τους επισκέπτες της πόλης στα σημεία συγκέντρωσής τους .

■ Κατασκευάζουμε έργα υποδομής για πολιτιστικούς περιπάτους σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα .

Το Παλιό Λιμάνι έχει τα χάλια του. Τι γίνεται με τον ενιαίο φορέα διαχείρισης; Όσο για την τουριστική προβολή του τόπου... μάλλον δεν φτάνουν τα € 10.000 που υπήρχαν και υπάρχουν στον προϋπολογισμό του δήμου, αν θυμάμαι καλά.

Περιμένουμε σεισμό πάνω από 7R ως το 2008

Η ΧτΚ αποκαλύπτει ότι σε Διημερίδα με θέμα Σεισμοί – Σχεδιασμός Έκτακτης Ανάγκης» που είχε διοργανώσει στα Χανιά τον Φεβρουάριου του 1998 ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας (ΟΑΣΠ), η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο Δήμος Χανίων και το TEE - Τμήμα Δυτικής Κρήτης, ο Πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Δημ. Παπανικολάου, επεσήμανε την πρόβλεψη των ειδικών για ενδεχόμενο μεγάλο κτύπημα του Εγκέλαδου την επόμενη δεκαετία, ως δηλαδή το 2008 στην Κρήτη. Χαρακτηριστικά είπε: «Είναι πολλές οι πιθανότητες - πάνω από 50% - να έχουμε μέσα στην επόμενη δεκαετία σεισμό στη Δυτική - Νοτιοδυτική Κρήτη μεγέθους 7R και άνω. Εάν αυτό δεν συμβεί μέσα σε αυτή τη δεκαετία τότε οι πιθανότητες την επόμενη δεκαετία να έχουμε μεγάλο σεισμό θα πολλαπλασιαστούν. Μπορεί βέβαια - εάν είμαστε τελικά τυχεροί - ο Εγκέλαδος να χτυπήσει περισσότερες φορές με μικρότερη ένταση - 6 R ή 6,5 R - με σαφώς πιο ήπιες επιπτώσεις για το νησί και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να προβλέψουν οι σεισμολόγοι. Το δεδομένο είναι ένα. Εάν κάποια στιγμή πλήξει την Κρήτη ένας μεγάλος σεισμός, θα υπάρξουν τεράστιες επιπτώσεις όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.»

Παρουσιάζουμε τα πρακτικά της διημερίδας όπως αυτά δημοσιεύονται στην Τράπεζα Πληροφοριών του ΤΕΕ.
Διημερίδα με θέμα Σεισμοί - Σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης διοργάνωσαν στα Χανιά την Πέμπτη και την Παρασκευή, 26 και 27 Φεβρουαρίου 1998 αντίστοιχα, ο Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού & Προστασίας (ΟΑΣΠ), η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο Δήμος Χανίων και το TEE - Τμήμα Δυτικής Κρήτης. Στόχος της ημερίδας ήταν να αναδείξει την ανάγκη εκπόνησης ολοκληρωμένων Σχεδίων Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης τόσο για την πόλη των Χανίων όσο και για ολόκληρο το νομό τα οποία αποτελούν ουσιαστικό στοιχείο για την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών καταστροφών, μικρής ή μεγάλης έκτασης που προέρχονται από σεισμούς και που θα περιλαμβάνουν την ορθολογική, αποτελεσματική και προγραμματισμένη αξιοποίηση και κινητοποίηση όλου του σχετικού δυναμικού. H διημερίδα ξεκίνησε με σύντομους χαιρετισμούς από τη Νομάρχη Χανίων, A. Μαρκογιαννάκη, την Αντιδήμαρχο Χανίων Φ. Καραπλή, τον Πρόεδρο του ΟΑΣΠ καθηγητή Δ. Παπανικολάου, και τον πρόεδρο του TEE - Τμήματος Δυτικής Κρήτης, Νικ. Ξυνίδη. Ολοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στην σπουδαιότητα του προβλήματος της αντισεισμικής θωράκισης της περιοχής μας και στις ενέργειες που πρέπει να γίνουν ώστε αυτή να είναι αποτελεσματική την ώρα του σεισμού και επικεντρώθηκαν στον άξονα αντιμετώπισης του προβλήματος που πρέπει να είναι η ενημέρωση, η εκπαίδευση και η προετοιμασία τόσο των πολιτών όσο και της πολιτείας, ώστε η αντίδραση όλων απέναντι στο φαινόμενο ενός καταστροφικού σεισμού να είναι η σωστή. {…..} Επίσης ο πρόεδρος προανήγγειλε την παρουσίαση δύο μελετών που εκπονήθηκαν, το 1995 και 1996, από ομάδες εργασίας που συγκρότησε το Τμήμα σχετικά με τις συνέπειες ενός καταστρεπτικού σεισμού στην πόλη των Χανίων και στην παλιά πόλη των Χανίων, αντίστοιχα, καθώς και με τα μέτρα αντιμετώπισης αυτών των συνεπειών. Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του ΟΑΣΠ, καθηγητής Δημ. Παπανικολάου, αφού παρουσίασε την αντισεισμική πολιτική του ΟΑΣΠ, επεσήμανε για μια ακόμη φορά την πρόβλεψη των ειδικών για ενδεχόμενο μεγάλο κτύπημα του Εγκέλαδου την επόμενη δεκαετία στην Κρήτη. Χαρακτηριστικά είπε: Είναι πολλές οι πιθανότητες - πάνω από 50% - να έχουμε μέσα στην επόμενη δεκαετία σεισμό στη Δυτική - Νοτιοδυτική Κρήτη μεγέθους 7R και άνω. Εάν αυτό δεν συμβεί μέσα σε αυτή τη δεκαετία τότε οι πιθανότητες την επόμενη δεκαετία να έχουμε μεγάλο σεισμό θα πολλαπλασιαστούν. Μπορεί βέβαια - εάν είμαστε τελικά τυχεροί - ο Εγκέλαδος να χτυπήσει περισσότερες φορές με μικρότερη ένταση - 6 R ή 6,5 R - με σαφώς πιο ήπιες επιπτώσεις για το νησί και αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να προβλέψουν οι σεισμολόγοι. Το δεδομένο είναι ένα. Εάν κάποια στιγμή πλήξει την Κρήτη ένας μεγάλος σεισμός, θα υπάρξουν τεράστιες επιπτώσεις όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή. Γι αυτό ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ τόνισε την ανάγκη να ιδρυθεί στην Κρήτη ομάδα EMAK (Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών) για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών και παράλληλα ανακοίνωσε την πρόθεση του ΟΑΣΠ να εγκαταστήσει σεισμογράφους σε δύο περιοχές της Κρήτης, στην Γαύδο και την Χρυσή. {…..}
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ
Στην περιοχή που η παραπάνω διημερίδα εντοπίζει τον επόμενο (;) μεγάλο σεισμό είχαμε σχετικά πρόσφατα την «έμπρακτη» επιβεβαίωση του εγκέλαδου. Δύο εξ αυτών αναδημοσιεύουμε από την εφημερίδα Ναυτεμπορική.
14/6/2005 11:51:00 πμ
Σεισμική δόνηση, μεγέθους 4,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώθηκε σήμερα το πρωί στην Κρήτη, με επίκεντρο στη θαλάσσια περιοχή νότια του νομού Χανίων.
Όπως ανακοινώθηκε από το Εργαστήριο Γεωφυσικής του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από το αστεροσκοπείο Αθηνών, η σεισμική δόνηση σημειώθηκε στις 10:31 το πρωί και το επίκεντρο εντοπίστηκε σε απόσταση στο θαλάσσιο χώρο κοντά στις ακτές της επαρχίας Σφακίων (320 χλμ νότια της Αθήνας).
Η σεισμική δόνηση έγινε αισθητή στην κεντρική και τη δυτική Κρήτη, ενώ μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί ζημιές.
18/3/2004 7:00:00 πμ
6,3 Ρίχτερ ταρακούνησαν τα Χανιά
Πρωινό ξύπνημα πολλών Ρίχτερ επεφύλαξε στους κατοίκους του νομού Χανίων η χθεσινή μέρα. Ο εγκέλαδος χτύπησε στις 7.21 το πρωί σε μια περιοχή που χαρακτηρίζεται για την έντονη σεισμικότητα που παρουσιάζει στο θαλάσσιο χώρο νότια του νομού.
Η δόνηση έγινε αισθητή σε ολόκληρο το νομό και ιδιαίτερα στις νότιες περιοχές όπου συνοδεύτηκε και από μια βοή διάρκειας περίπου ενός λεπτού, όσο δηλαδή κράτησε και ο σεισμός. Αν και πρόκειται για μία από τις πιο ισχυρές σεισμικές δονήσεις των τελευταίων ετών στη Δυτική Κρήτη, ευτυχώς δεν αναφέρθηκαν ζημιές. Οι ειδικοί αποδίδουν το γεγονός στο μεγάλο εστιακό βάθος.
Σύμφωνα με το διευθυντή του παραρτήματος Χανίων του Τ.Ε.Ι. Κρήτης και καθηγητή του τμήματος φυσικών πόρων και περιβάλλοντος κ. Φίλιππο Βαλιανάτο «το γεγονός δεν διαφοροποιείται από αυτά που έχουν παρουσιαστεί στο παρελθόν». Εξάλλου η περιοχή αυτή του Λυβικού πελάγους βρίσκεται στα όρια σύγκλισης των πλακών και έχουν σημειωθεί κατ’ επανάληψη δονήσεις ανάλογου μεγέθους.
Του κύριου, καθώς φαίνεται, σεισμού, μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ προηγήθηκε ένας μικρότερος που προήλθε από την ίδια περιοχή στις 5.37 χθες το πρωί μεγέθους 4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.
Όπως δήλωσε ο κ. Βαλιανάτος «τις προηγούμενες ημέρες υπήρχε μια κάποια δραστηριότητα στην περιοχή η οποία εξετάζεται με τις καθιερωμένες συνθήκες καθημερινής ανάλυσης δεδομένων». Ο ίδιος έκανε λόγο για αναμενόμενη εξέλιξη.
Χθες, πάντως, σπουδαστές του τμήματος φυσικών πόρων και περιβάλλοντος του Τ.Ε.Ι. επισκέφθηκαν τους σεισμογράφους που έχουν εγκατασταθεί σε διάφορα σημεία του νομού προκειμένου να μελετήσουν προσεκτικά τα στοιχεία που καταγράφηκαν.


Η επόμενη μέρα στα Χανιά
Σε επιφυλακή βρίσκονται οι φορείς του Νομού Χανίων μετά τον σεισμό των 6,9 Ρίχτερ της περασμένης Κυριακής με επίκεντρο στη θαλάσσια περιοχή των Κυθήρων, καθώς κανείς δε μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο ενός μεγαλύτερου σεισμού στο μέλλον.
Μάλιστα, ο διευθυντής του Εργαστηρίου Γεωφυσικής και Σεισμολογίας του ΤΕΙ Κρήτης, Φίλιππος Βαλλιανάτος, δεν αποκλείει μεγαλύτερο σεισμό στην συγκεκριμένη περιοχή μέσα στην επόμενη πενταετία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιστημονική ομάδα του κ. Βαλλιανάτου είχε ανακοινώσει τα συμπεράσματα σχετικής έρευνας στο συνέδριο Ευρωπαϊκής Γεωφυσικής Ένωσης το 2002 στη Γαλλία, κάνοντας την εκτίμηση για επικείμενο σεισμό μεγέθους 6,7 έως 7,4 Ρίχτερ μέσα στην επόμενη τριετία στα Χανιά.
Μιλώντας στη «ΧτΚ», ο κ. Βαλλιανάτος – όπως είναι φυσικό - αποφεύγει να απαντήσει ευθέως στο ερώτημα αν η περιοχή μπορεί να δώσει και άλλον μεγαλύτερο σεισμό στο άμεσο μέλλον, δεν αποκλείει όμως το ενδεχόμενο να υπάρξουν «εξελίξεις» μέσα στην ερχόμενη τριετία – πενταετία.
«Οι διαδικασίες της επιστημονικής εξέλιξης και ωρίμασης τέτοιων φαινομένων δεν είναι ένα απλό επιστημονικό ερώτημα. Άρα λοιπόν η οποιαδήποτε προσέγγιση από την πλευρά μου για να δώσω μια ικανοποιητική απάντηση θα ήταν επιστημονικά ανεπίτρεπτη, όχι γιατί αποφεύγω να απαντήσω αλλά γιατί η επιστήμη θέλει συγκεκριμένα δεδομένα και παρατηρήσεις για να βγάλει συμπέρασμα. Εγώ δεν θα μιλήσω για το τι μπορεί να γίνει στο μέλλον, όταν η αυριανή μέρα είναι μια μέρα που μπορεί να υπάρχουν νέα δεδομένα. Θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στις κανονικές τους διαστάσεις. Μπορεί να μιλάμε για εξελίξεις μέσα στην ερχόμενη τριετία – πενταετία, αλλά νομίζω ότι είναι παρακινδυνευμένο να αφήνουμε τη σκέψη μας να πηγαίνει αχαλίνωτα», επεσήμανε ο κ. Βαλλιανάτος.
ΑΝΤΕΞΑΝ ΤΑ ΧΑΝΙΑ
Από την πλευρά του ο αντινομάρχης Χανίων Γιώργος Αγοραστάκης επισημαίνει ότι θα πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε τη σεισμικότητα της περιοχής που ζούμε και η Πολιτεία να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των πολιτών.
«Πρέπει να ξέρουμε ότι είμαστε τυχεροί στην ατυχία μας. Είμαστε άτυχοι γιατί ζούμε σε μια σεισμογενή περιοχή και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς. Παράλληλα είμαστε τυχεροί γιατί οι σεισμοί που δημιουργούνται έχουν επίκεντρο στη θάλασσα και οι επιπτώσεις τους είναι περιορισμένες. Το θέμα της πρόληψης και της αντιμετώπισης μιας ενδεχόμενης κρίσης είναι ένα άλλο θέμα που περιλαμβάνει την εκπαίδευση, την ενημέρωση, τον σχεδιασμό και τη λήψη ειδικών μέτρων σε ευαίσθητες περιοχές. Για όλα αυτά υπάρχει ένας σχεδιασμός ο οποίος τηρείται και είναι το γνωστό σχέδιο «Ξενοκράτης» για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών, ωστόσο πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη φροντίδα ώστε να διατηρούνται οι προϋποθέσεις που θα το καθιστούν αξιόμαχο για κάθε περίπτωση», δηλώνει.
Ο κ. Βαλλιανάτος με τη σειρά του επισημαίνει ότι σε τοπικό επίπεδο από τώρα και πέρα θα πρέπει να γίνει μια πολύ μεγάλη κουβέντα σχετικά με τη σεισμικότητα της περιοχής, στην οποία θα πρέπει να εμπλακούν πολλές ειδικότητες επιστημόνων, καθώς και οι φορείς του Νομού. «Θα έλεγα ότι πέρα από το κομμάτι της επιστημονικής πληροφόρησης, στο οποίο μπορούμε να συμβάλλουμε εμείς, πρέπει να εμπλακούν ειδικότητες μηχανικών και ανθρώπων που έχουν εμπειρία στη διαχείριση κρίσεων. Δεν είναι λοιπόν μια απλή απάντηση η οποία μπορεί να δοθεί εν θερμώ, αλλά μια απάντηση που πρέπει να δοθεί μέσα από μια διαδικασία οργάνωσης, ώριμης σκέψης και επιλογής συγκεκριμένων στρατηγικών».
ΤΟ ΤΕΕ
Οι ζημιές που υπέστησαν τα κτήρια του Νομού Χανίων ήταν σχετικά μικρές και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον αντισεισμικό κανονισμό που ισχύει από το 1985. Οι μεγαλύτερες ζημιές εντοπίστηκαν στα Νεώρια και στην Παλιά Πόλη. Ο πρόεδρος του ΤΕΕ Δυτικής Κρήτης Αντώνης Πιταριδάκης επισημαίνει ότι υπάρχει σχετική μελέτη από το 1995 για την αντισεισμική προστασία της Παλιάς Πόλης και ζητά να ασκηθούν πιέσεις στην Πολιτεία για την επικαιροποίηση και την εφαρμογή της. «Έχουμε καταγράψει με κάθε λεπτομέρεια τι πρέπει να γίνει και πως θα το αντιμετωπίσουμε. Είναι ευκαιρία σήμερα να πιέσουμε την Πολιτεία να χρηματοδοτήσει την ολοκλήρωση ενός σύγχρονου αντισεισμικού σχεδιασμού για το Νομό Χανίων», τόνισε.
Πάντως σε ό,τι αφορά τις κατασκευές που έχουμε στο Νομό, υπάρχει μια πρόοδος η οποία εκφράζεται και με τον τελευταίο αντισεισμικό κανονισμό ο οποίος εφαρμόζεται. Τα κτήρια τα οποία κατασκευάζονται νόμιμα είναι απόλυτα ασφαλή σε οποιαδήποτε περίπτωση σεισμού. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι οι τελευταίες κατασκευές είναι απόλυτα ασφαλείς. Για τις παλαιότερες οικοδομές που έχουν κατασκευαστεί με ελαστικότερους αντισεισμικούς κανονισμούς, θα πρέπει να συντηρούνται και να αντιμετωπίζεται άμεσα οποιοδήποτε πρόβλημα εμφανίζεται.
Σύμφωνα με τον κ. Αγοραστάκη, όσον αφορά τα παλιά σχολεία του Νομού – μετά και με τον τελευταίο σεισμό – έχει καταγραφεί μια γνώση και μια εμπειρία των προβλημάτων που υπάρχουν και οποιεσδήποτε ενέργειες θα γίνουν από τώρα και πέρα, θα είναι στην κατεύθυνση να είναι απόλυτα ασφαλή. «Βεβαίως τα μνημεία και τα δημόσια κτήρια του Νομού είναι πάρα πολλά και ποτέ δεν πρόκειται το κράτος να χρηματοδοτήσει ένα τόσο μεγάλο σχέδιο», συμπληρώνει ο κ. Αγοραστάκης.
Βέβαια, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, τόσο η ομάδα του κ. Παπαζάχου, όσο και η ερευνητική ομάδα του ΤΕΙ Κρήτης είχαν ενδείξεις για επικείμενο μεγάλο σεισμό στην θαλάσσια περιοχή των Κυθήρων και είχαν ειδοποιήσει σχετικά την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς. Ήταν τέτοιο το μέγεθος του σεισμού, που, σύμφωνα με τους σεισμολόγους, η ενέργεια που απελευθερώθηκε ήταν 33 φορές περισσότερη από τα 5,9 Ρίχτερ της Αθήνας το 1999 και 20 φορές μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα, ενώ η Αφρική πλησίασε κατά 90 εκατοστά την Κρήτη.
Τα χαρακτηριστικά του σεισμού ήταν τέτοια (μεγάλο υποθαλάσσιο εστιακό βάθος), που οι επιπτώσεις του ήταν σχετικά μικρές, ενώ σύμφωνα με δήλωση του σεισμολόγου και διευθυντή του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Αστεροσκοπείου Αθηνών, Γ. Σταυρακάκη, «εάν ο σεισμός γινόταν στη στεριά, θα τρέχαμε και δεν θα φτάναμε».
Το συμπέρασμα που βγαίνει από τη δήλωση του κ. Σταυρακάκη, είναι το ότι δεν θρηνήσαμε εκατοντάδες θύματα οφείλεται καθαρά στην τύχη και το ερώτημα που γεννάται είναι πόσο προστατευμένα είναι τα Χανιά σε ένα ενδεχόμενο μεγαλύτερο σεισμό.
ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ
Καθησυχαστικός ως προς τις επιπτώσεις που θα έχει στον τουρισμό του Νομού ο σεισμός των 6,9 Ρίχτερ, παρουσιάστηκε ο υπεύθυνος Τουριστικής Προβολής της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Χανίων, Μανώλης Μαρινάκης.
«Είχαμε την τύχη να μην έχουμε ανθρώπινες απώλειες ή άλλες σοβαρές επιπτώσεις, όπως θα ήταν η κατάρρευση καταλυμάτων. Ένας ακόμη συγκυριακός παράγοντας που μας ευνοεί είναι η εξάπλωση της νόσου των πτηνών στη γειτονική Τουρκία. Βέβαια η είδηση μεταδόθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ και δεν θα αφήσει ανεπηρέαστο τον τουρισμό στην Κρήτη, αλλά οι απώλειες θα περιοριστούν σημαντικά, καθώς τώρα ξεκινούν οι εκθέσεις των tour operators και σε ένα μήνα το θέμα θα έχει ξεχαστεί», τόνισε ο κ. Μαρινάκης.

Παιδιά ενός κατώτερου στα Χανιά

Υπάρχουν παιδιά α΄ και β΄ κατηγορίας ακόμη και στις μέρες μας; Μην βιαστείτε να απαντήσετε. Πόσοι από εσάς γνωρίζουν ότι σε κάποιο σχολείο όταν βρέχει δεν γίνονται μαθήματα, αφού πλημμυρίζει, ότι οι μαθητές σχολείου μπορούν με ευκολία να βγουν από την αυλή του, αφού η περίφραξη δεν είναι η κατάλληλη, ότι δεκάδες άτομα στοιβάζονται σε λίγα τετραγωνικά μέτρα, ότι σε ορισμένα σχολεία οι καθηγητές διδάσκουν από χειρόγραφα βιβλία τους μαθητές, ότι όποιος από το προσωπικό συνταξιοδοτηθεί η θέση του μένει κενή;

ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ

1ο ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ (Νικολάου Πλαστήρα- Μουρνιές)
Δ/ντής - Γιώργος Τσουρουνάκης
“Το σχολείο είναι τριθέσιο, είναι οργανικά στελεχωμένο με σχεδόν όλες τις ειδικότητες. Αποτελείται από νηπιαγωγείο και δημοτικό και παρακολουθούν συνολικα 19 παιδιά. Αναφορικά με τις ειδικότητες έχουμε λογοθεραπεύτρια, κοινωνική λειτουργό, ψυχολόγο, φυυσικοθεραπεύτρια, σχολική νοσηλεύτρια και ειδικό βοηθητικό προσωπικό.
Το σχολείο λειτουργεί καθημερινά σε 5ωρη βάση. Όσα παιδιά μένουν στον Δήμο Χανίων και στους περιαστικούς Δήμους φτάνουν στο σχολείο με το σχολικό λεωφορείο, όσα παιδιά βρίσκονται σε μεγαλύτερη απόσταση έρχονται με μισθωμένα από το ΚΤΕΛ λεωφορεία.
Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το κτιριακό. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε ένα μισθωμένο κτίριο στη Νικολάου Πλαστήρα στις Μουρνιές, που δεν πληροί τις προδιαγραφές για ένα ειδικό σχολείο. Πρόκειται για ένα κτίριο 200 τ.μ., που αποτελείται από μία αίθουσα που έχει το νηπιαγωγείο, τις αίθουσες διδασκαλίας, τα γραφεία του ειδικού προσωπικού. Έχουν δεσμευτεί οι αρμόδιοι εδώ και αρκετά χρόνια ότι σε ένα κτίριο που έχει αγοραστεί στον Άγιο Ιωάννη θα συστεγαστούν όλα τα ειδικά σχολεία, το 1ο, το 3ο και το ΕΕΕΕΚ. Περιμένουμε βέβαια γιατί έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που αγοράστηκε το κτίριο και συνέχεια προκύπτει μία αναβολή για το πότε θα μεταφερθούμε εκεί.
Είναι διαφορετικό να είναι ένα κτίριο φτιαγμένο για παιδιά με ειδικές ανάγκες και διαφορετικό ένα κτίριο που έχει διαμορφωθεί με διάφορα δωμάτια, που προορίζονταν για αίθουσες διδασκαλίας. Δεν πληρούνται οι προδιαγραφές ούτε στα τετραγωνικά μέτρα, ούτε στις απαιτήσεις που έχει το σχολείο μας.
Σχετικά με το εκπαιδευτικό προσωπικό, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι αν και είμαστε στελεχωμένοι απουσιάζουν είτε με άδεια μητρότητας είτε με απόσπαση κάποιοι από το προσωπικό και δεν έχουν γίνει αναπληρώσεις.
Αυτή τη στιγμή απουσιάζει με άδεια μητρότητας η ψυχολόγος του σχολείου και η λογοθεραπεύτρια μας έχει ζητήσει απόσπαση, χωρίς να έχει προβλεφθεί η πρόσληψη αναπληρώτριας.
Επίσης, εκτός από μία, δεν είναι καλυμμένες οι οργανικές θέσεις και έτσι κάθε χρόνο περιμένουμε αναπληρωτές, οι οποίοι δεν φτάνουν ποτέ στην έναρξη του σχολικού έτους. Έρχονται με καθυστέρηση ενός μήνα. Αυτό δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία του σχολείου.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλα τα ειδικά σχολεία είναι η συνεχής επιμόρφωση του προσωπικού, κάτι το οποίο δεν έχει προβλέψει το υπουργείο. Οι δάσκαλοι και το προσωπικό, που απασχολούνται στην ειδική αγωγή, πρέπει συνέχεια να επιμορφώνονται για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες και να μάθουν πώς προχωρά η επιστήμη πάνω στην ειδική αγωγή”.


ΚΑΜΕΑ (Αποκορώνου 169)
Δ/ντρια Δημοτικού Σχολείου - Ντίνα Μαρτσάκη
“Το σχολείο αποτελείται από δεκαθέσιο δημοτικό και διθέσιο νηπιαγωγείο. Αυτή τη στιγμή υπηρετούν πέντε δάσκαλοι και δύο νηπιαγωγοί. Το σχολείο λειτουργεί με βαθμίδες, έχουμε την προβαθμίδα, την κατώτερη βαθμίδα, τη μέση και την ανώτερη. Στοδημοτικό και στο νηπιαγωγείο παρακολουθούν 46 παιδιά.
Πρόκειται για σχολείο εκπαιδευσίμων. Τα παιδιά δηλαδή έχουν μαθησιακά προβλήματα και μερικά από αυτά έχουν προβλήματα συμπεριφοράς.
Με το προσωπικό έχουμε πολύ σοβαρό πρόβλημα. Λειτουργούμε με πέντε συναδέλφους ενώ θα έπρεπε να έχουμε δέκα. Οι συνάδελφοι αυτοί έχουν πολλά χρόνια υπηρεσίας και βρίσκονται κοντά στη σύνταξη και το πρόβλημα είναι ό,τι δεν αναπληρώνονται εύκολα αυτοί που φεύγουν ή συνταξιοδοτούνται. Διορισμός εκπαιδευτικού στο σχολείο έχει να γίνει από το 2000.
Υπάρχουν τάξεις υπεράριθμες, με οκτώ μαθητές, πράγμα που σημαίνει ότι βρισκόμαστε στο όριο και δεν μπορούμε να δεχτούμε νέους μαθητές. Υπάρχουν τάξεις με πέντε ή έξι παιδιά, που είναι πιο σοβαρά περιστατικά.
Έχουμε επιστημονικό προσωπικό, δηλ. ψυχολόγο, δύο κοινωνικές λειτουργούς, από τις τρεις εργοθεραπεύτριες, που είχαμε, η μία πήρε σύνταξη, η άλλη έχει άδεια ανατροφής παιδιού και τώρα λειτουργούμε με μία. Το σχολείο έχει και λογοθεραπεύτρια, που διορίστηκε πέρυσι, ενώ δεν έχουμε οργανικές θέσεις γυμναστών. Για να καλυφθούν οι ανάγκες φυσικής αγωγής των παιδιών υπάρχουν κάποια προγράμματα του Δήμου και της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού από όπου μας στέλνουν γυμναστές. Το πρόβλημα είναι ότι λήγει η σύμβαση των γυμναστών αυτές τις ημέρες, πράγμα που σημαίνει ότι σταματά η γυμναστική των παιδιών. Θα έχουμε πρόβλημα και με το κολυμβητήριο, όπου τα παιδιά συνοδεύονται από γυμναστές.
Επίσης στο οικοτροφείο, όπου μένουν 24 παιδιά που έρχονται από μακριά ή οι οικογένειες τους έχουν οικονομικό πρόβλημα, έχουμε ελλείψεις από τραπεζοκόμους και επιμελήτριες. Όσοι συνταξιοδοτούνται δεν αντικαθίστανται.
Το σχολείο μας είναι το τελευταίο στην Ελλάδα που ανήκει στο υπουργείο Υγείας. Έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες υπαγωγής του στο υπουργείο Παιδείας, αλλά αυτό το θέμα δεν προχωρά γρήγορα.
Αυτό το διάστημα υπάρχει ανάγκη να δεχτούμε κάποιους μαθητές, αλλά αδυνατούμε να το κάνουμε, αφού δεν υπάρχει προσωπικό. Για αυτό έχει ληφθεί απόφαση από τον Ιατροπαιδαγωγικό Σταθμό του Κέντρου ότι δεν θα δεχτούμε μαθητές από αυτούς που είναι στην αναμονή εάν δεν στελεχωθεί το σχολείο, έστω και προσωρινά, με έναν εκπαιδευτικό επιπλέον”.


ΕΙΔΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΧΑΝΙΩΝ (Αποκορώνου 166)
Διευθυντής Πληροφορίες - Βασίλης Λούμπος
“To Ειδικό Γυμνάσιο Χανίων ιδρύθηκε και λειτουργεί από το σχολικό έτος 2001-2. Στο σχολείο φοιτούν - στις 3 τάξεις - 32 μαθητές και μαθήτριες, με ελαφρά νοητική υστέρηση και μαθησιακές δυσκολίες.
Το Γυμνάσιο από την αρχή της λειτουργίας του στεγάστηκε στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Αποκατάστασης Παιδιών και Νέων Κρήτης, φορέα που μέχρι σήμερα υποστηρίζει σημαντικά το εκπαιδευτικό και κοινωνικό έργο του σχολείου.
Με την ηθική και υλική συμπαράσταση και βοήθεια της δημοτικής αρχής, ιδιαίτερα του Δημάρχου Χανίων, Κυριάκου Βιρβιδάκη και των αντιδημάρχων, Άρη Παπαδογιάννη και Γ.Κουκλάκη, φέτος οι χώροι βελτιώθηκαν σημαντικά, ώστε να ανταποκρίνονται στις αυξημένες απαιτήσεις του παιδαγωγικού προγράμματος του σχολείου.
Το Πρόγραμμα Σπουδών, τα σχολικά βιβλία, και γενικά το εκπαιδευτικό και διδακτικό υλικό – παρά τη σοβαρή καθυστέρηση κεντρικά σχεδιασμένων εκπαιδευτικών υλικών -προγραμματίζεται από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου, ώστε να είναι ευέλικτο και να περιέχει τη δυνατότητα πρωτοβουλίας και αυτενέργειας του εκπαιδευτικού με βάση τις ιδιαιτερότητες και ανάγκες των μαθητών.
Παράλληλα με το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών στο σχολείο αναπτύσσονται Προγράμματα Αγωγής Υγείας, Περιβαλλοντικής Εκπ/σης, Ισότητας των δύο Φύλων, που στόχο έχουν την ενίσχυση της προσωπικότητας των μαθητών, την αλλαγή στάσεων και κοινωνικών αξιών σε σημαντικά θέματα που τους αφορούν και γενικότερα στην ομαλή κοινωνικοποίηση τους.
Τα τελευταία 3 χρόνια η Θεατρική ομάδα του σχολείου ανέβασε αξιόλογα θεατρικά έργα, που έδωσαν άλλη πνοή και περιεχόμενο στην καθημερινή μας δουλειά με τους μαθητές.
Η ποιότητα της διαδακτικής και μαθησιακής διαδικασίας με την εφαρμογή των κατάλληλων καινοτόμων διδακτικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται στοχεύουν στη βελτίωση και ανάπτυξη γνωστικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών/τριών.
Οι εκπαιδευτικοί του σχολείου και το επιστημονικό προσωπικό - μία Ψυχολόγος και μία Κοινωνική Λειτουργός τοποθετήθηκαν το σχολικό έτος 2005-6, - με βάση την επιστημονική και παιδαγωγική κατάρτιση τους και την επαγγελματική και παιδαγωγική ευθύνη.
Η σταθερή και δημιουργική συνεργασία με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου και με τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς της τοπικής κοινωνίας, συνθέτουν μία από τις σημαντικότερες κατευθύνσεις για την ποιοτική ανάπτυξη του σχολείου”.


3ο ΕΙΔΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΧΑΝΙΩΝ (Χορδάκι) Δ/ντρια - Κατερίνα Αμανατιάδου
“Στο σχολείο παρακολουθούν δώδεκα παιδιά και λειτουργούν τρία τμήματα, είναι χωρισμένα τα παιδιά σε ομάδες. Προσπαθούμε να εφαρμόσουμε κάποιες αρχές της δομημένης διδασκαλίας, η οποία στηρίζεται στη μέθοδο για την εκπαίδευση των παιδιών, που έχουν διαταραχές στην επικοινωνία. Στηρίζεται στη δόμηση του χώρου. Οι αίθουσες είναι χωρισμένες και σε κάθε σημείο το παιδί ξέρει τί του ζητάμε. Υπάρχει ο χώρος που το παιδί θα δουλέψει μόνο του, ο χώρος για το ομαδικό παιχνίδι, το σημείο όπου θα βρεί τη δασκάλα του.
Προσπαθούμε σε κάποιο βαθμό να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα της δομημένης διδασκαλίας, καθώς δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις στο σχολείο.
Το σχολείο είναι τριθέσιο και λειτουργεί με τρεις αναπληρώτριες. Έχουμε ένα νηπιαγωγείο, το οποίο υπολειτουργεί αυτή τη στιγμή, αφού δεν υπάρχει νηπιαγωγός. Όμως νήπια υπάρχουν στο σχολείο.
Υπάρχει μία κοινωνική λειτουργός στο σχολείο αναφορικά με το προσωπικό ειδικοτήτων αλλά δεν υπάρχει θεραπευτικό προσωπικό, όπως λογοθεραπευτής, ψυχολόγος.
Το κτίριο είναι πολύ παλιό, εδώ και επτά χρόνια παίρνουμε υποσχέσεις ότι τα παιδιά θα μεταφερθούν σε καινούριο κτίριο στον Άγιο Ιωάννη, αλλά από χρονιά σε χρονιά αυτό αναβάλλεται.
Το πρόβλημα του σχολείου είναι ότι η αυλή δεν είναι καλά περιφραγμένη, στην πλάγια πλευρά έχει μια συρμάτινη κατασκευή, όπου υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστούν τα παιδιά αλλά και να βγουν έξω από το σχολείο, αφού η κατασκευή είναι χαμηλή. Η αυλή είναι τεράστια και δεν βοηθά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Σε περίπτωση βροχής το κτίριο γεμίζει νερά. Τα οικονομικά του σχολείου δεν φτάνουν για τη συντήρηση του. Ίσα- ίσα πληρώνουμε τους λογαριασμούς. Υπάρχουν παράθυρα που δεν ανοίγουν και οι χώροι δεν αερίζονται καλά.
Με τα δεδομένα, που παρέχει το κράτος, υπάρχει η τάση να γίνεται μόνο φύλαξη των παιδιών. Αυτό εμείς προσπαθούμε να το ανατρέψουμε αλλά οι συνθήκες δεν είναι καλές.
Κάθε χρόνο τους αναπληρωτές τους φέρνουν αργά. Αισιοδοξούμε ότι μέχρι τέλος του Δεκέμβρη θα έχουμε καταφέρει να λειτουργούμε πιο σωστά, γιατί ακόμη φτιάχνουμε το πρόγραμμα.
Υπάρχουν πολλές ελλείψεις. Μας έχουν στείλει μια εργοθεραπεύτρια για τέσσερις ώρες, για οκτώ ώρες έχουμε γυμνάστρια. Αυτό είναι το προσωπικό της επιπλέον στήριξης.
Υπάρχει άτομο για την ημερήσια φροντίδα των παιδιών, που πληρώνεται από τους ίδιους τους γονείς και όχι από το κράτος, όπως θα έπρεπε.
Επίσης είμαστε το μοναδικό ειδικό σχολείο, στο οποίο δεν έχουν προκηρυχθεί οργανικές θέσεις”.


ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΙΔΙΚΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ και ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ -ΕΕΕΕΚ- (7ο Ενιαίο Λύκειο)
Δ/ντής - Νεκτάριος Λιλικάκης
“Πρόκειται για δημόσια σχολική μονάδα ειδικής αγωγής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, που ανήκει στο υπουργείο Υγείας. Ο θεσμός του ΕΕΕΕΚ λειτουργεί στα Χανιά εδώ και τρία χρόνια. Απευθύνεται σε εφήβους κυρίως από 14 έως 22 ετών με νοητική ανεπάρκεια, που έχουν τελειώσει είτε το ειδικό είτε το γενικό δημοτικό σχολείο και η φοίτηση είνα πενταετής.
Παρέχεται ειδική εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση σε τομείς όπως μαγειρική -ζαχαροπλαστική, ανθοκομία-κηπουρική, που είναι τα δύο εργαστήρια που λειτουργούν στο σχολείο μας.
Αυτή τη στιγμή οι εκπαιδευτικοί επαρκούν για τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Εκεί που έχουμε ελλείψεις είναι στο ειδικό εκπαιδευτικό προσωπικό, αφού μας λείπει βοηθητικό προσωπικό για περιπτώσεις, για παράδειγμα, ατόμων με κινητικά προβλήματα.
Το σχολείο μας διαθέτει κοινωνική υπηρεσία, ψυχολογική υπηρεσία και τμήμα εργοθεραπείας. Επίσης έχουμε καθηγητή φιλόλογο, μαθηματικό, γυμναστή, καθηγητή καλλιτεχνικών, μουσικής, καθώς και τους υπεύθυνους εργαστηρίων κηπουρικής και μαγειρικής.
Αυτή τη στιγμή φοιτούν στο σχολείο 19 μαθητές, οι οποίοι μεταφέρονται από και προς τα σπίτια τους με μισθωμένα λεωφορεία του ΚΤΕΛ ή με ταξί.
Το κυριότερο πρόβλημα του σχολείου μας είναι το στεγαστικό. Μέχρι στιγμής δεν έχουμε δικό μας σχολείο, φιλοξενούμαστε στις εγκαταστάσεις του 7ου Ενιαίου Λυκείου. Γίνεται προσπάθεια να δοθεί σύντομα μία λύση και να αποκτήσουμε ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών μας.
Το σχολείο δεν ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις, που θα πρέπει να έχει ένα ειδικό σχολείο. Το θετικό όμως της υπόθεσης είναι ότι τα παιδιά βρίσκονται σε μια καθημερινή επαφή με τα παιδιά του Λυκείου, οπότε αυτό τα βοηθάει στην κοινωνικοποίηση, μια βασική ανάγκη.
Το μεγάλο μας όμως πρόβλημα είναι η προσωρινότητα του προσωπικού, η οποία εμποδίζει τη βαθιά γνώση των προβλημάτων των παιδιών και διακόπτει τα εκπαιδευτικά προγράμματα. Δεν έχουμε καθηγητές με οργανικές θέσεις. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν κάθε χρόνο αλλάζει το προσωπικό, με αποτέλεσμα όταν οι καθηγητές μαθαίνουν τα προβλήματα του σχολείου ή όταν οι μαθητές συνηθίζουν τους καθηγητές, να αλλάζει το προσωπικό.
Το προσωπικό που χρειαζόμαστε πρέπει να είναι εξειδικευμένο, ενώ και οι καθηγητές που έχουμε χρειάζονται εξειδίκευση. Το κράτος θα πρέπει να μεριμνήσει, ώστε να υπάρχει συνεχώς εκπαίδευση του προσωπικού”.


EΛΕΠΑΠ (Νεροκούρου)
Δ/ντής - Γιώργος Μανουσέλης
“Η ΕΛΕΠΑΠ είναι νομικό πρόσωπο, σωματείο αναγνωρισμένο από το κράτος ως φιλανθρωπικό και ασχολείται με την αποκατάσταση παιδιών με κινητικά προβλήματα.
Δεχόμαστε παιδιά από λίγων μηνών έως 16 ετών, τα οποία παρακολουθούν προγράμματα της ΕΛΕΠΑΠ, κάνουν φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία, κ.α., ενώ συνεργαζόμαστε με εξωτερικά ιατρεία.
Το τρέχον έτος δεχτήκαμε 100 περίπου παιδιά.
Από το κράτος λαμβάνουμε μία περιορισμένη επιχορήγηση, που αρκεί μόνο για να πληρώσουμε την ασφάλιση μας, ενώ όλα τα υπόλοιπα χρήματα που απαιτούνται πρέπει να τα εξασφαλίζουμε μόνοι μας. Λαμβάνουμε επίσης μία μικρή επιχορήγηση από τα ασφαλιστικά ταμεία.
Τα υπόλοιπα χρήματα πρέπει να τα βρίσκουμε από εκδηλώσεις, χορηγούς, ιδιώτες για να καλύψουμε το έλλειμμα που υπάρχει.
Οι γονείς καταβάλλουν ένα συμβολικό αντίτιμο. Συνολικά στην ΕΛΕΠΑΠ απασχολούνται 19 άτομα.
Ένα επίσης πρόβλημα είναι το άνοιγμα που επιδιώκουμε να κάνουμε στην κοινωνία, αλλά και στην ενημέρωση που πρέπει να έχει ο κόσμος, αφού όσοι είναι έξω δεν μπορούν να αντιληφθούν τις ανάγκες των παιδιών”.


ΚΗΦΑΜΕΑ (Λεωφόρος Καραμανλή 373)
Προϊσταμένη- Κοινωνική Λειτουργός Αγγελική Γεωργιουδάκη
“Το ΚΗΦΑΜΕΑ λειτουργεί εδώ και 10 χρόνια. Εξυπηρετεί παιδιά με νοητική καθυστέρηση και εγκεφαλική παράλυση. Λειτουργεί από τις 7 το πρωί, που το λεωφορείο συγκεντρώνει τα παιδιά, μέχρι τις 8 το βράδυ, οπότε και τα επιστρέφουμε στα σπίτια τους.
Υπάρχει ειδικό προσωπικό που ασχολείται με τα παιδιά, νοσηλευτικό προσωπικό για την αυτοεξυπηρέτηση των παιδιών, γιατρός, φυσικοθεραπευτής, γυμναστής, κοινωνική λειτουργός. Προσπαθούμε μέσα από ειδικά προγράμματα εξατομικευμένα ή ομαδικά, μαζί με τον παιδαγωγό, να δούμε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε την κάθε δεξιότητα του παιδιού όσο περισσότερο γίνεται ή διαφορετικά να σταθεροποιήσουμε μία κάτασταση, ώστε να μην έχει φθίνουσα πορεία.
Στο Κέντρο έχουμε 20 παιδιά, παρόλο που οι αιτήσεις είναι πολύ περισσότερες.
Το προσωπικό είναι 11 άτομα, τέσσερις νοσηλευτές, σε δύο βάρδιες, που απασχολούνται με την υγιεινή και την καθαριότητα των παιδιών, τη φαρμακευτική αγωγή τους, η παιδαγωγός ασχολείται με την ψυχαγωγία των παιδιών, την εκμάθηση δεξιοτήτων, τη δημιουργική τους απασχόληση, ο φυσικοθεραπευτής κάνει διάφορες ατομικές θεραπείες στα παιδιά, ο γυμναστής, η κοινωνική λειτουργός βρίσκεται σε συνεργασία με τους γονείς για δραστηριότητες και φροντίζει για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, η γιατρός έχει την ευθύνη για την ιατρική κάλυψη των παιδιών, ένας οδηγός και μία καθαρίστρια.
Το ΚΗΦΑΜΕΑ είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου ειδικώς αναγνωρισμένο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ίδρυμα. Συντηρείται αποκλειστικά από δωρεές και από εκδηλώσεις.
Επιχορήγηση από το κράτος δεν υπάρχει. Μόνο από το έκτακτο κρατικό λαχείο, ένα ποσό κατευθύνεται στα άτομα με ειδικές ανάγκες σε όλη την Ελλάδα και μοιράζεται. Τον ένα χρόνο μπορεί να λάβουμε 3.000 ευρώ και τον άλλο τίποτα. Η Νομαρχία χορηγεί 3.000 ευρώ τον χρόνο. Όμως τα λειτουργικά έξοδα του κέντρου μηνιαίως φτάνουν τα 10.000 ευρώ.
Η κάθε οικογένεια για να πληρώνεται το ενοίκιο του Κέντρου καταβάλλει κάθε μήνα 150 ευρώ. Επειδή το ίδρυμα είναι μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, δεν θέλουμε να το κάνουμε αυτοσυντηρούμενο εντελώς και να αυξήσουμε το ποσό, γιατί τότε οι απαιτήσεις θα είναι διαφορετικές. Θα μετατραπεί δηλαδή σε επιχείρηση.
Ο χώρος που βρισκόμαστε καλύπτει τις ανάγκες που έχουμε, υπάρχουν βέβαια ελλείψεις. Δεν μπορούμε να μείνουμε στο κτίριο για πολύ καιρό, γιατί οι αιτήσεις που δεχόμαστε είναι πολλές και θέλουμε να μεταφερθούμε σε μεγαλύτερο κτίριο”.


ΚΗΦΑΠ “Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ” (Βύρωνος-Μαρκορά 7)
Δ/ντής - Οδυσσέας Μιλιάδης
“Το Κέντρο είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, φιλανθρωπικό σωματείο, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Έχουμε καθημερινά 14 άτομα από 16 έως 34 ετών και λειτουργεί από το 1998.
Αντιμετωπίζουμε πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα, επειδή δεν έχουμε τακτικές επιχορηγήσεις, η συντήρηση μας γίνεται από δωρεές, από διάφορες εκδηλώσεις και από έκτακτες και πολύ λίγες και σπάνιες επιχορηγήσεις από το υπουργείο Υγείας.
Φέτος στις 3 Δεκεμβρίου θα κάνουμε έναν τηλεμαραθώνιο, επειδή αυτή τη στιγμή το προσωπικό έχει μείνει τέσσερις μήνες απλήρωτο, μάλιστα έχουμε κάνει ρυθμίσεις με το ΙΚΑ, επειδή δεν μπορούμε να πληρώσουμε τα ασφάλιστρα. Η οικονομική κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη.
Το ίδρυμα στην παρούσα φάση απασχολεί πέντε άτομα, από τα οποία τα τρία έχουν προσληφθεί μέσω ΟΑΕΔ. Έχουμε μία παιδοψυχίατρο μερικής απασχόλησης, που έρχεται όταν υπάρχει ανάγκη, εμένα ως καθηγητή φυσικής αγωγής, δύο νοδηλευτές και έναν οδηγό, ο οποίος ημιαπασχολείται. Έχουμε μία κοινωνική λειτουργό, που εργάζεται μέσω ΟΑΕΔ για 18 μήνες και μία γυμνάστρια της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, της οποίας η σύμβαση λήγει σε 10 ημέρες.
Αναφορικά με το κτιριακό, έχουμε σοβαρά προβλήματα. Νοικιάζουμε ένα κτίριο 80 τ.μ., που δεν είναι αρκετός χώρος για τα παιδιά. Στεγαζόμαστε σε γωνιακό νεοκλασικό κτίριο στη Βύρωνος, σε τέσσερα δωμάτια, ένα μικρό κουζινάκι, έχουμε ένα λουτρό 1επί 1 και μία μικρή αυλή. Υπάρχουν κι άλλες αιτήσεις για να έρθουν παιδιά στο Κέντρο, τις οποίες όμως δεν μπορούμε να εξυπηρετήσουμε λόγω έλλειψης χώρου.
Το ενοίκιο πληρώνεται από το ΙΝΚΑ εδώ και δύο χρόνια, ενώ καταφέραμε μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες να πάρουμε ένα λεωφορείο για μεταφορά των παιδιών από και προς τα σπίτια τους. Για την αγορά του λεωφορείου τα μισά χρήματα διέθεσε το ΙΝΚΑ και τα υπόλοιπα η Λαϊκή Τράπεζα, μέσω ραδιομαραθωνίου.
Τα άτομα που έρχονται στο Κέντρο απασχολούνται σε οκτάωρη βάση, βασικό μέλημα μας είναι να μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται, αφού αντιμετωπίζουν μόνιμη δυσλειτουργία του εγκεφάλου. Προσπαθούμε να βελτιώσουμε κάπως την κατάσταση τους. Προχωρούμε σε κινητικές ασκήσεις μέσω ειδικής γυμναστικής, απασχολούμε τα παιδιά με παιχνίδια, ζωγραφιές, κάρτες, δηλ. χειροτεχνίες, τραγούδια, ενώ δεν έχουμε εργοθεραπευτή. Ο περισσότερος χρόνος αφιερώνεται στις εξόδους, καθώς για τα παιδιά απαραίτητη είναι η κοινωνικοποίηση. Δύο φορές την εβδομάδα, Τετάρτη και Παρασκευή, γίνονται οι έξοδοι και οι επισκέψεις.
Εδώ και ένα χρόνο κάθε οικογένεια καταβάλλει το ποσό των 50 ευρώ μηνιαίως, προκειμένου όταν βγαίνουμε να καλύπτονται τα έξοδα”.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ και ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΧΑΝΙΩΝ -ΚΔΑΥ- (8ης Δεκεμβρίου)
Προϊστάμενος - Μανώλης Λεφάκης
“Πρόκειται για αποκεντρωμένη υπηρεσία του υπουργείου Παιδείας, με χαρακτήρα εισηγητικό, υποστηρικτικό, συμβουλευτικό και διαγνωστικό. Δεχόμαστε παιδιά από νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο, ΤΕΕ και απόφοιτους για όλες τις δυσκολίες, που μπορεί να συναντήσουν στο σχολείο τους. Τα προβλήματα είναι από ελαφράς μορφής μαθησιακές δυσκολίες, δυσαναγνωσία, δυσγραφία, μέχρι προβλήματα υγείας, για κατ΄ οίκον διδασκαλία, σύνδρομα, κ.λ.π.
Εισηγούμαστε ποιο είναι το καταλληλότερο σχολικό πλαίσιο για να παρακολουθήσει το παιδί, είτε είναι αυτό τμήμα ένταξης, παράλληλη στήριξη εντός της τάξης, είτε να παρακολουθήσει ειδικό σχολείο. Μετά την έκδοση της γνωμάτευσης δεν σταματά η σχέση με το παιδί και την οικογένεια του, η στήριξη είναι συνεχής με συμβουλευτική στους γονείς και στους εκπαιδευτικούς, στο ίδιο το παιδί, με οδηγίες αντιμετώπισης προβλημάτων συμπεριφοράς, μαθησιακών δυσκολιών.
Καθημερινά από το Κέντρο περνούν τρεις με τέσσερις περιπτώσεις, ενώ έχουμε ένα σημαντικό αριθμό αιτήσεων σε εκκρεμότητα που φτάνει τις 450.
Στελεχωνόμαστε από κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς. Αυτή τη στιγμή οι θέσεις έχουν πληρωθεί ως προς το προσωπικό, έχουμε μία κενή οργανικά θέση του διοικητικού υπαλλήλου για γραμματειακή υποστήριξη, η κάλυψη της οποίας είναι αναγκαία, αφού αναλώνουμε σημαντικό χρόνο για να γράφουμε και να επεξεργαζόμαστε τις γνωματεύσεις και τα υπόλοιπα έγγραφα, ενώ θα μπορούσαμε με την πλήρωση της θέσης να έχουμε πολύτιμο χρόνο για να εκτελούμε το έργο μας.
Ένας ψυχολόγος και μία κοινωνική λειτουργός έχουν πάρει μετάθεση, οι θέσεις τους είναι οργανικά κενές και τοποθέτησαν από την Περιφερειακή Διεύθυνση μία κοινωνική λειτουργό για λίγες ημέρες την εβδομάδα και μία ψυχολόγο για δέκα ώρες εβδομαδιαίως.
Δεν είναι αρκετό βέβαια αυτό, αποτελεί πρόβλημα. Δεσμεύτηκαν από την Περιφερειακή Διεύθυνση ότι θα ρυθμιστεί το θέμα”.



Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Ελένη Γεωργιαννάκη, Γονέας
Όσοι εργάζονται στα ειδικά σχολεία, όσο καλά και να θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, δυσκολεύονται από πολλούς παράγοντες. Η έλλειψη προσωπικού και το κτιριακό πρόβλημα είναι δύο παράγοντες που δυσχεραίνουν πολύ το έργο τους και φυσικά αυτό έχει αντίκτυπο στα παιδιά μας.
Σε ένα ειδικό σχολείο, για να πραγματοποιηθεί η ειδική εκπαίδευση, θα πρέπει στα παιδιά εκτός της γνωστικής διδασκαλίας από δασκάλους και νηπιαγωγούς, να παρέχεται και λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, φυσιοθεραπεία, οι υπηρεσίες ενός κοινωνικού λειτουργού και ψυχολόγου. Μόνο έτσι επιτυγχάνεται η ειδική αγωγή και έχουν αποτέλεσμα τα ειδικά σχολεία. Το κτιριακό πρόβλημα δυσκολεύει ακόμα πιο πολύ τα πράγματα. Είναι σχεδόν αδύνατον να εφαρμοστεί ένα καλό πρόγραμμα σε ένα κακό περιβάλλον. Το σωστά δομημένο περιβάλλον γι’ αυτά τα παιδιά κρίνεται απαραίτητο.
Στο σχολείο λοιπόν που φοιτεί ο γιος μου, ενώ τυπικά πολλές θέσεις είναι καλυμμένες υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα στην πράξη. Και τι εννοώ με αυτό:
Με τους δασκάλους, την κοινωνική λειτουργό και την νοσηλεύτρια δεν υπάρχει θέμα, γιατί είναι εκεί. Η λογοθεραπεύτρια που διαθέτει το σχολείο, μετατίθεται και δεν γνωρίζουμε αν θα αντικατασταθεί. Η ψυχολόγος που είχαμε πέρυσι έχει φύγει και στην θέση της έχει προσληφθεί μία ψυχολόγος, η οποία θα βρίσκεται σε άδεια μητρότητας μέχρι τον Μάιο. Η φυσιοθεραπεύτρια, η οποία είναι συγκεκριμένες ώρες στο σχολείο, δεν προλαβαίνει να κάνει πρόγραμμα και στους 18 μαθητές. Η εργασιοθεραπεύτρια θα βρίσκεται μόνο για 4 ώρες την εβδομάδα και είναι σίγουρο πως δεν θα κάνει πρόγραμμα σε όλα τα παιδιά.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν, ότι ενώ τυπικά το σχολείο μας διαθέτει τις ειδικότητες που χρειάζεται, ουσιαστικά και πρακτικά δεν τις έχει.
Και αναρωτιέμαι, επιτυγχάνεται έτσι η ειδική εκπαίδευση;
Τέλος θα ήθελα να κάνω μια παράκληση σε όσους εργάζονται στο γενικότερο πλαίσιο της παιδείας. Τα σχολικά κτήρια και το ανθρώπινο δυναμικό που εργάζεται σ’ αυτά βρίσκονται στην υπηρεσία των παιδιών και μόνο γι’ αυτά θα πρέπει να καταθέτουν τις γνώσεις τους και τις υπηρεσίες τους.

Ελένη Κοκολάκη, Γονέας
“Το παιδί μου είναι 15 ετών και αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και αυτισμό.
Το αρχικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει στήριξη προς την οικογένεια από εξειδικευμένο προσωπικό από τη στιγμή που έρχεται στον κόσμο ένα παιδί με ιδιαιτερότητες Το πρόβλημα ξεκινά από τη διάνγωση, από τον παιδιατρικό τομέα που δεν κάνει έγκαιρες παραπομπές σε εξειδικευμένο τομέα και χάνεται πολύτιμος χρόνος.
Το άλλο μεγάλο κενό είναι το μετά των ειδικών σχολείων. Το παιδί έχει γίνει πλέον έφηβος, που βγαίνει από τις δομές γύρω στα 22, από εκεί που είχε μεγάλη στήριξη σε έναν αγώνα αποκατάστασης, βρίσκεται σε ένα μεγάλο κενό. Δεν υπάρχει τίποτα μετά, βγαίνει 22 ετών και δεν υπάρχουν κέντρα προστατευμένης εργασίας.
Ακόμη, δεν υπάρχουν δομές για προστατευμένη διαβίωση. Οι γονείς δεν θα είναι πάντα εκεί και όταν δεν θα είναι πλέον στη ζωή, ποιός θα φροντίσει αυτά τα παιδιά που θέλουν προστασία;
Στην ειδική εκπαίδευση δεν είναι όλα οργανωμένα. Για εκπαιδεύσιμα παιδιά δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Στο σχολείο στις Μουρνιές παρακολουθούν και εκπαιδεύσιμα και πιο βαριές περιπτώσεις. Το παιδί μου μπορεί να καταλάβει πράγματα αλλά δεν υπάρχει δομή.
Για την ποιότητα ζωής των παιδιών υπάρχει μεγάλο κενό. Δεν υπάρχει πρόσβαση στον αθλητισμό για Άτομα με Ειδικές Ανάγκες. Στην κολύμβηση είχε γίνει μια ειδική ομάδα που όμως σταμάτησε.
Όσο για τη διασκέδαση έχουμε ανάγκη από Κέντρο Παιδικής Δημιουργίας. Έχουμε κάνει πρόταση στον Δήμο και η απάντηση ήταν ότι τα Κέντρα δέχονται και τα δικά μας παιδιά. Όμως τα παιδιά αυτά χρειάζονται περισσότερη επίβλεψη, γι΄ αυτό προτείνουμε τα κέντρα μία φορά τουλάχιστον την εβδομάδα να δέχονται μικρές ομάδες παιδιών, που να έχουν και αυτά δημιουργική απασχόληση στον ελεύθερο τους χρόνο”.

Γονέας (ανώνυμα)
“Το σχολείο στο Χορδάκι έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Αρχικά είναι πολύ μακριά από το κέντρο των Χανίων, σε απόσταση 30 χλμ. Το κτίριο είναι σε άθλια κατάσταση, δεν υπάρχουν καθόλου υποδομές. Από την αυλή φεύγουν τα παιδάκια, αφού έχει ένα πολύ χαμηλό τοιχίο. Ο χώρος είναι επικίνδυνος με ξύλα και πρόκες, δεν υπάρχουν κούνιες. Μετά από τέσσερα χρόνια ο Δήμος τοποθέτησε πόρτα στην αυλή. Μιλάμε για τριτοκοσμικές συνθήκες. Τα τζάμια είναι σπασμένα, οι τοίχοι είναι γεμάτοι τρύπες. Βρέχει και τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο για δύο - τρεις ημέρες, αφού μπαίνει στο σχολείο το νερό της βροχής. Οι μοκέτες βρέχονται και τα παιδιά, που έχουν κινητικά προβλήματα, κάθονται στα μουχλιασμένα και βρεγμένα χαλιά. Δεν υπάρχει κατάλληλος χώρος για να παίζουν τα παιδιά, για να τρώνε.
Το κτίριο ήταν παλιό Δημοτικό Σχολείο, αλλά κρίθηκε ακατάλληλο και πήγαν τα δικά μας παιδιά. Έχουμε απευθυνθεί επανειλημμένως στον αρμόδιο αντινομάρχη για να ενημερωθούμε πότε θα είναι έτοιμο το κτίριο στον Άγιο Ιωάννη, όπου θα στεγαστεί το σχολείο, αλλά δεν παίρνουμε σαφή απάντηση. Έχουμε απευθύνει και ανοιχτή πρόσκληση σε όποιον επιθυμεί να έρθει να δει την κατάσταση από κοντά αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει έρθει κανείς.
Ο κ. Ροζάκης έδωσε τον λόγο του ότι θα επιληφθεί του θέματος και ότι θα έρθει από το σχολείο αλλά δεν έγινε τίποτα.
Φέτος για πρώτη φορά έστειλαν εργοθεραπεύτρια. Δεν υπάρχει λογοθεραπευτής, ψυχολόγος, νοσηλευτής. Εμείς οι γονείς πληρώνουμε άτομο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των παιδιών.
Θεωρούμε ότι τα παιδιά μας τα έχουν πετάξει εκεί και δεν ενδιαφέρονται για τίποτα. Τουλάχιστον να μισθώσουν κάποιο κτίριο, να μεταφερθούμε εκεί μέχρι να ετοιμαστεί το κτίριο στον Άγιο Ιωάννη”.

Γονέας (ανώνυμα)
“Όσον αφορά τα σχολεία δεν είναι επαρκείς οι χώροι, θα έπρεπε να ήταν μεγαλύτεροι και πιο οργανωμένοι. Στα Χανιά δεν υπάρχουν πολλές δομές. Γενικά δεν ξέρουμε μετά το σχολείο πού θα πάνε τα παιδιά μας. Είναι τελείως ανοργάνωτη η κατάσταση στα Χανιά.
Με το προσωπικό των σχολείων έχουμε πρόβλημα, αφού κάθε χρόνο αλλάζουν τα άτομα, πολλοί από αυτούς χρησιμοποιούν τον χώρο σαν ειδικότητες και μετά ζητούν να μπουν σε κανονικά σχολεία σε τμήματα ένταξης.
Μας δίνεται η εντύπωση ότι χρησιμοποιείται το σχολείο για ειδίκευση, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην μπορούν να συνεργάζονται κάθε χρόνο με διαφορετικό δάσκαλο”.

Γονέας (ανώνυμα)
“Τα σχολεία δεν καλύπτουν τις ανάγκες των παιδιών, πηγαίνουν εκεί για λίγες ώρες και δεν έχουμε την απαίτηση να μάθουν κάποια πράγματα.
Το πιο σημαντικό για τις δομές που υπάρχουν είναι για τότε που δεν θα υπάρχουμε εμείς. Όσο υπάρχουμε εμείς καλύπτουμε κάποιες ανάγκες, μετά όμως τι γίνεται; Αυτό είναι το κύριο πρόβλημα, το οποίο υπάρχει σε όλη την Ελλάδα. Τουλάχιστον να οργανωθούμε όλοι μαζί, γονείς και πολιτεία, για να δοθούν κίνητρα.
Αυτά τα παιδιά, ενώ έχουν τις πιο μεγάλες ανάγκες, οι εκπαιδευτικοί έχουν φτάσει στο σημείο και ένας καλός να υπάρχει να εντάσσεται μέσα στους υπόλοιπους, που δεν έχουν όρεξη να ασχοληθούν.
Άλλο ένα θέμα είναι να μάθει και η υπόλοιπη κοινωνία για το πρόβλημα, που όσο πάει και μεγαλώνει. Ας το δεχτούν, γιατί δυστυχώς όλο και μεγαλώνει”.

Γονέας (ανώνυμα)
Ως μητέρα κι εγώ παιδιού με αυτισμό, δίνουμε με την οικογένειά μου τον καθημερινό μας αγώνα «ζωής», για να μπορέσει το παιδί μας να πετύχει αυτά που για τους άλλους θεωρούνται «αυτονόητα». Όπως αυτοεξυπηρέτηση και σωστή επικοινωνία και να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του αυτόνομο, ως μέλος κι αυτό της δικής μας κοινωνίας. Δεν αρκεί μόνο το ομαλό οικογενειακό περιβάλλον και οι πολυδάπανες θεραπείες, που σε ορισμένες περιπτώσεις γονατίζουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Υπάρχουν πολλά προβλήματα στην ειδική αγωγή της πόλης των Χανίων, και οι φορείς πρέπει να ευαισθητοποιηθούν αλλά και να κινητοποιηθούν περισσότερο για την επίλυσή τους. Οι χώροι που στεγάζονται τα ειδικά σχολεία είναι ακατάλληλοι για παιδιά με ειδικές ανάγκες και δυστυχώς τα ατυχήματα είναι αναπόφευκτα. Οι δάσκαλοι καθώς και το ειδικό προσωπικό δεν είναι αρκετοί για να καλυφθούν οι ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών. Πολλοί από τους εκπαιδευτικούς αν και έχουν την καλή «θέληση», δεν είναι εξειδικευμένοι πάνω στην ειδική αγωγή. Γιατί δεν γίνεται κανείς «ειδικός», παρακολουθώντας ένα ολιγόωρο σεμινάριο. Τα παιδιά μας ανεξάρτητα με το επίπεδό τους και το «βαθμό της ιδιαιτερότητάς τους», έχουν τα ίδια δικαιώματα για μια αξιοπρεπή και ανθρώπινη εκπαίδευση προσαρμοσμένη στις ανάγκες τους. Γιατί κι αυτά, όπως κάθε ένας από εμάς, έχουν την δική τους μοναδική προσωπικότητα.

Γονέας (ανώνυμα)
“Καταρχήν το σχολείο στο Χορδάκι δεν έχει την κατάλληλη υποδομή. Βάζει νερά, έξω ο χώρος δεν είναι διαμορφωμένος για το παιχνίδι των παιδιών, δεν είναι περιφραγμένος σωστά, στις πλάγιες πλευρές έχει σύρμα και μπορεί να τραυματιστούν τα παιδιά.
Είχαν φύγει και μερικά παιδιά και τα βρήκαν εκτός σχολείου.
Είναι μακριά από την πόλη των Χανίων και για την κοινωνικοποίηση των παιδιών είναι μεγάλο πρόβλημα. Τον χειμώνα οι εκδρομές των παιδιών δεν είναι εφικτές.
Χρειάζεται περισσότερο προσωπικό, όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα”.

Γονέας (ανώνυμα)
“Αν γινόταν θα θέλαμε περισσότερο προσωπικό, υπάρχουν δάσκαλοι αλλά είναι λίγοι. Θα προτιμούσαμε επίσης το σχολείο στο Χορδάκι να μεταφερθεί στα Χανιά.
Το σχολείο είναι παλιό, έχει κινδύνους. Θέλουμε να μεταφερθεί το σχολείο στα Χανιά, να μην καθυστερεί άλλο αυτή η υπόθεση”.

Γονέας (ανώνυμα)
“Δεν είναι το σχολείο στο Χορδάκι κατάλληλο για τα παιδιά. Θέλουμε να μεταφερθούν στα Χανιά. Υπάρχουν πολλά προβλήματα με την αυλή του σχολείου, έχουμε κάνει πολλές προσπάθειες, αλλά ελπίζουμε λίγα πράγματα”.

Οι γονείς απαιτούν και διεκδικούν
Με την ευκαιρία αυτή, θα θέλαμε να εκφράσουμε δημόσια τους προβληματισμούς μας και να καταθέσουμε την δική μας άποψη. Όλοι εμείς οι γονείς των παιδιών με ιδιαιτερότητες δίνουμε καθημερινό αγώνα. Όχι μόνο να μεγαλώσουμε ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, αλλά και να πετύχουμε την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του στο μέγιστο. Να γίνει αποδεκτό από τον περίγυρο και την κοινωνία, έτσι ώστε να αντιμετωπίζεται ως ισότιμο μέλος της με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες απολαβές.
Δεν πρέπει λοιπόν να αδιαφορούμε για τις αγωνιώδεις προσπάθειες κάθε γονιού να βοηθήσει το παιδί του.
Η σωματική και ψυχολογική εξάντληση είναι μια πραγματικότητα για μας τους γονείς από τις αμέτρητες απογοητεύσεις που βιώνουμε. Πραγματικότητα επίσης είναι και η οικονομική εξάντληση, μιας και αναζητούμε για την εκπαίδευση των παιδιών μας, ατομικές θεραπείες εκτός του Δημοσίου.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αναβάθμιση στον χώρο της ειδικής εκπαίδευσης από την πολιτεία, αλλά και μια αλλαγή στάσης και απαιτήσεων από τους γονείς, οι οποίοι δεν μπορούν να αρκεστούν πλέον στο να περνά καλά ο μαθητής στο σχολείο. Διεκδικούν μια ποιοτική εκπαίδευση, κατά την οποία ο ειδικός δάσκαλος καλείται να παίξει πρωταρχικό ρόλο στην ανάπτυξη γνώσεων και ικανοτήτων με τη συνεχή και συντονισμένη συνεργασία γονέων και ειδικών. Για όλα αυτά όμως δεν αρκούν οι καλές προθέσεις του προσωπικού. Απαιτείται και ο κατάλληλος σχολικός χώρος, εξοπλισμένος με το απαραίτητο ειδικό εκπαιδευτικό υλικό, άρτια καταρτισμένοι δάσκαλοι ειδικής αγωγής και ειδικοί θεραπευτές με συνεχόμενη εκπαίδευση στις τεράστιες εξελίξεις στον χώρο.
Τέλος ευχόμαστε σε όλο τον κόσμο υγεία, ανθρωπιά και ευαισθησία για τον συνάνθρωπό μας.
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 1ου Ειδικού Σχολείου Χανίων


ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΡΜΟΔΙΩΝ
Παύλος Ροζάκης
Αντινόμάρχης Χανίων
“Αναφορικά με το κτιριακό πρόβλημα είμαστε σε μια πορεία σχετικά ικανοποιητική, αφού γίνονται οι εργασίες στο κτίριο στον Άγιο Ιωάννη, που θα στεγάσουμε το 1ο και 3ο Ειδικό Σχολείο και το Εργαστήριο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, που στεγάζεται στο 7ο Ενιαίο Λύκειο. Αυτά τα τρία σχολεία θα μεταφερθούν στον Άγιο Ιωάννη, στο κτίριο που ανακατασκευάζουμε, ένα κατάλληλο κτίριο.
Το πρόβλημα είναι ότι προχωρούν οι εργασίες με ρυθμό για τον οποίο δεν είμαστε ικανοποιημένοι, αλλά ελπίζουμε ότι θα επιταχυνθούν οι εργασίες για να ολοκληρωθεί το κτίριο όσο γίνεται πιο γρήγορα. Υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση, παρ΄ όλο που δεν υπάρχει θέμα χρημάτων, αφού το έργο είναι ενταγμένο στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.
Επίσης στην τελευταία σύσκεψη, που είχαμε στη Νομαρχία, για την τύχη των κτιρίων του Θεραπευτηρίου Ψυχικών Παθήσεων μεταξύ των άλλων προτάσεων που υποβάλλαμε προς τον υπουργό Υγείας είναι και η στέγαση των δύο Κέντρων Ημερήσιας Φροντίδας, του ΚΗΦΑΜΕΑ και της “Μεγαλόχαρης”. Θα είναι ευχής έργο να στεγαστούν αυτά τα δύο Κέντρα σε χώρους του Θεραπευτηρίου, αφού, ενώ προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες, δεν έχουν στέγη”.

Μανώλης Πιτσιγαυδάκης
Προϊστάμενος Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Χανίων
“Στον Νομό Χανίων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση λειτουργούν τρία ειδικά δημοτικά σχολεία, το 1ο, το 2ο και το 3ο. Οι προβλεπόμενες οργανικές θέσεις των δασκάλων έχουν καλυφθεί εκτός από μία θέση νηπιαγωγού στο 3ο Ειδικό των Αυτιστικών. Αναμένεται πίστωση για πρόσληψη αναπληρωτή για να καλυφθεί και αυτή η θέση.
Το πρόβλημα αναφορικά με τα βιβλία, είναι σοβαρό και σε επικοινωνία που είχαμε με την ειδική αγωγή μας απάντησαν ότι πράγματι είναι ένα ουσιώδες πρόβλημα για τα ειδικά σχολεία, το οποίο εξετάζουν πώς θα λυθεί εντός των προσεχών ημερών.
Η διαδικασία πρόσληψης των αναπληρωτών χρειάζεται χρόνο, προϋπόθεση είναι η χορήγηση των ανάλογων πιστώσεων. Οι δάσκαλοι, που τοποθετούνται στα Ειδικά Δημοτικά σχολεία, θα πρέπει να είναι πτυχιούχοι του Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Παν/μίου Θεσσαλίας και Μακεδονίας, Δεν πέρασε αρκετός καιρός από την έναρξη των μαθημάτων και είχαν τοποθετηθεί ήδη.
Για το θέμα των ειδικοτήτων επιλαμβάνεται η Περιφερειακή Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στο Ηράκλειο. Από ό,τι γνωρίζω ήδη έχουν τοποθετηθεί ωρομίσθιοι με διάφορες ειδικότητες στα ειδικά σχολεία”.


«Εγώ δεν είμαι ρατσιστής…Αυτός είναι διαφορετικός»
Ζούμε σε έναν όμορφο κόσμο ομοιόμορφων ανθρώπων. Σε ότι διαφορετικό όχι απλά αδιαφορούμε, αλλά δεν το δεχόμαστε, το υποτιμάμε και το βάζουμε στο περιθώριο. Και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι μ’ αυτό. Μ’ αρέσει που μιλάμε για πολιτισμό. Μόνο που πολιτισμός σημαίνει, εκτός των άλλων, και σεβασμός στην διαφορετικότητα. Και σεβασμός δεν σημαίνει λύπηση. Κάθε Χριστούγεννα ενισχύουμε, με κάποια δωρεά πιθανόν, κάποιο σύλλογο για να πούμε ότι είμαστε ευαίσθητοι και έτσι κοιμόμαστε ήσυχα. Στη ζωή μας όμως, στην καθημερινότητά μας, στο σχολείο του παιδιού μας, στη δουλειά μας, στη γειτονιά μας, δεν θέλουμε κανέναν διαφορετικό άνθρωπο.
Ίσως πλέον να έχουμε μάθει, αντί να δείχνουμε με το δάχτυλο, να χαμογελάμε. Δεν έχουμε μάθει όμως, να μην κρίνουμε αρνητικά και βιαστικά κάτι που δεν αρμόζει στα δικά μας πρότυπα και στους κοινωνικούς όρους που εμείς έχουμε ορίσει για να ζούμε. Λέμε στα παιδιά μας – αν έχουμε υποτίθεται ευαισθησία – να αγαπάνε έναν πιθανό διαφορετικό συμμαθητή τους. Αλλά δύσκολα θα τα προτρέψουμε να τον καλέσουν σπίτι για να παίξουν μαζί του και να γνωρίσουν την διαφορετικότητά του. Θα βοηθήσουμε έναν συνεργάτη μας, αλλά δεν θα τον θεωρήσουμε ποτέ το ίδιο ικανό με μας.
Κι έτσι είμαστε όλοι ευτυχισμένοι σε έναν ευτυχισμένο κόσμο μεταξύ ομοίων ανθρώπων. Με τους υπόλοιπους τι γίνεται; Με αυτούς που κουβαλάνε την επιγραφή « άτομα με ειδικές ανάγκες»;
Μήπως δεν τους θεωρούμε ανθρώπους κι έτσι δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας;
Μήπως δεν έχουν κι αυτοί τις ίδιες ανάγκες με μας;
Μήπως δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα στη ζωή;
Μήπως τους τα στερούμε;
Μήπως φοβόμαστε ότι θα μας χαλάσουν την ισορροπία, της φαινομενικά και μόνο, ώριμης και πολιτισμένης ζωής;
Μήπως περιμένουμε όλοι να αποκτήσουμε ένα τέτοιο παιδί για να ενδιαφερθούμε;
Ίσως… Αλλά δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να ζήσει μόνο με την οικογένειά του. Χρειάζονται κι άλλοι πολλοί για να απαρτίσουν την κοινωνία, στην οποία μπορεί κάποιος να ζει ευτυχισμένος. Ευτυχισμένος; Τι λέω;… Θα είναι θεού δώρο και αγώνας γενεών, αν καταφέρουν να ζουν αξιοπρεπώς… Και όνειρο κάθε γονιού ενός τέτοιου παιδιού. Και ως γονιός ενός αυτιστικού παιδιού θα μιλήσω. Εγώ και πολλοί άλλοι γονείς, δεν ονειρευόμαστε για τα παιδιά μας, σε πιο πανεπιστήμιο θα πάνε, πόσα μάστερ θα κάνουν και πόσα εγγονάκια θα μας χαρίσουν. Αυτά δεν υπάρχουν στο μυαλό μας. Τα όνειρά μας είναι να δούμε τα παιδιά μας να ζούνε σε μια κοινωνία που θα τα σέβεται και θα τους επιτρέπει να γεύονται τη ζωή. Να έχουν το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και να το υπερασπίζονται. Να μάχονται γι’ αυτό και να βγαίνουν νικητές. Να υπάρξουν άνθρωποι στη ζωή τους, που θα τους πλησιάσουν και θα δεχτούν το απόθεμα αγάπης που έχουν γι’ αυτούς. Να κοιτάξουν μέσα τους και να πουν: «τελικά είναι κι αυτοί άνθρωποι και έχουν ακριβώς τις ίδιες ανάγκες με μας».
Κι όταν εμείς οι γονείς απλά πεθάνουμε, τι γίνεται μ’ αυτά τα παιδιά; Ποιος θα μπορέσει να τους δώσει αυτά που χρειάζονται; Ποιος θα τα αγαπήσει; Ποιος θα τα προσέχει; Ποιος θα νοιαστεί γι’ αυτά; Να σας πω εγώ: ΚΑΝΕΙΣ… Ίσως, για όσα από τα παιδιά αυτά έχουν περιουσίες και εισοδήματα, να υπάρξουν καλοθελητές που θα τα προσέχουν, ώσπου να εξαντληθούν οι πόροι. ΜΕΤΑ; Μετά ούτε να σκέφτομαι δεν αντέχω, τι μπορεί να βιώσουν από το φιλεύσπλαχνο περίγυρό τους. Μην σας φαίνεται λοιπόν υπερβολικό, όταν γονείς έχουν πει: «να προλάβουμε να γίνουμε δολοφόνοι των παιδιών μας πριν πεθάνουμε εμείς…» Γι’ αυτό λοιπόν ονειρευόμαστε… Η ελπίδα παύει να υπάρχει όταν πάψεις να ονειρεύεσαι. Είναι τόσα πολλά που μπορεί να ονειρεύεται ένας γονιός για το παιδί του, αλλά που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα του σήμερα. Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα.
Μπορούμε όμως να κάνουμε ένα μικρό βήμα μπροστά. Να μάθουμε στα παιδιά μας, όχι να λυπούνται αυτά τα παιδιά, αλλά να τα πλησιάζουν, να ζουν με αυτά, να μαθαίνουν τις ιδιαιτερότητές τους, για να μπορέσουν κάποια στιγμή να τα σεβαστούν ουσιαστικά και ίσως και σε κάποιες περιπτώσεις να τα αγαπήσουν κιόλας. Μπορούμε να πάψουμε να τα κρύβουμε και να συζητάμε ανοιχτά για την διαφορετικότητά τους. Όσο γίνεται κάτι γνωστό, τόσο εξοικειωνόμαστε μαζί του και δεν το φοβόμαστε πια. Γιατί η άγνοια προκαλεί φόβο. Και ο φόβος αποφυγή. Και η αποφυγή απόρριψη. Και η απόρριψη μοναξιά και θλίψη…
Και που ξέρετε, ίσως μετά από γενιές ολόκληρες, έρθει η μέρα που θα ΖΟΥΝ και αυτά τα παιδιά. Θα χαίρονται, θα γελάνε, θα ερωτεύονται, θα πληγώνονται, θα μοιράζονται, θα αγαπάνε, θα αγαπιούνται, θα θυμώνουν, θα κλαίνε… με την ίδια ένταση με μας και για τους ίδιους λόγους…
Ας κοιτάξουμε λοιπόν την αλήθεια κατάματα και ας την αντιμετωπίσουμε…